بارکد دو بعدی یا QR Code یک رمزینه ماتریسی است که می‌توان آن را با پوینده‌های QR،تلفن همراه دوربین‌دار و تلفن هوشمند بازخوانی کرد.
QR Code دربردارندهٔ چیدمانی از نقطه‌های مربع‌شکل سیاه‌رنگ (با نام ماژول) بر روی زمینهٔ سفید است.دادهٔ نهفته می‌تواند نوشته،نشانی وب، پیامک، شماره تلفن، اطلاعات کارت ویزیت یا دادهٔ دیگری باشد
این رمز توسط یکی از شرکتهای زیرمجموعه صنایع خودروسازی تویوتا ژاپن اختراع و مورد استفاده قرار گرفت. نیاز به نوعی رمز که درونمایه آن با شتاب زیاد رمزگشایی شود،انگیزه اصلی این شرکت برای سرمایه گذاری در تحقیق و اختراع و توسعه این نوع رمز بوده است.
در حال حاضر استفاده از این نوع رمز در ژاپن بسیار فراگیر است و بیشترین کاربرد را میان رمزهای میله ای دوبُعدی دارد.پس از آنکه کشورهای انگلیسی زبان از سال 1997 شروع به استفاده از این نوع رمز کردند نام "QR" کوتاه شده "Quick Response" یه معنی (پاسخ سریع) را برای آن انتخاب نمودند و به همین نام در سازمانهای بین المللی آن را به ثبت رساندند.
QR با وجودی که برای بار نخست به منظور ردیابی قطعات در صنایع تولید خودرو مورد استفاده واقع شد، در حال حاضر در زمینه‌های بسیار بیشتری استفاده می‌شود که شامل کاربردهای ردیابی تجاری و کاربردهای راحت سازی در تلفن همراه کاربران می باشد.
QR آدرسهایی را که در نشریات، آهنگ‌ها، اتوبوس‌ها، کارت تبلیغات، یا هر چیزی که کاربران نیاز به دانستن اطلاعات در مورد آن داشتند کد می‌کند.کاربرانی که به تلفن دوربین‌دار دارای برنامه کامپیوتری خواننده (reader) صحیح باشند می‌تواند تصویر کد QR را برداشت کند و باعث شود که مرورگر تلفن اجرا شده و به URL مورد نظر منتقل شویم.
ارتباط دادن بین اشیاء دنیای فیزیکی با hardlink یا فرامتن دنیای فیزیکی شناخته می‌شود. سیستم تلفن همراه گوگل به نام اندروید بر روی برخی مدل‌هایش با استفاده از بارکد خوان (ZXing) داخلی خود استفاده از QR را پشتیبانی می‌کند و همچنین مرورگر آن تغییر مسیرUniform Resource Identifierیا به اختصار (URI) را پشتیبانی می‌کند که به کدهای QR اجازه می‌دهد متادیتا را به برنامه‌های موجود بر روی گوشی بفرستد. سیستم‌عامل سیمبیان شرکت نوکیا نیز به بارکدخوان مجهز شده است، که آنرا قادر می‌سازد کدهای QR را بخواند.
