درد ودلی با امام مهدی(عج)

تو می آیی

در حالی که دستهایت پر از گلهای نرگس است

تو دل سرد یکایک ما را با نواهای گرمت آفتابی می کنی

و کعبه عشق را در آنها بنا خواهی کرد.

تو می آیی و دست نوازش بر سر میخک هایی

خواهی کشید که باد کمرشان را خم کرده است.

تو حتی بر قلب کاکتوسها هم رنگ مهربانی خواهی زد

زمین صبورانه به انتظار قدومت نشسته

و آسمان فرشتگان را به استقبالت می فرستد،

تا بیایی و با عدل بی انتهای خود تشنگان را سیراب کنی

و اشک از چشمان محرومان و ستمدیدگان جهان پاک کنی .

می خواهیم وقتی آمدی دور تا دورت زانو زنیم و از شکوه ها و خون دلهایمان بگوییم ،

می خواهیم دست نوازش برسرمان کشی و زخمهایمان را التیام دهی.

خدایا!

ماه دوازدهم آمد ولی ماه دوازدهم نیومد!

خدای من!

عیدی امسال ما را با ظهور حضرت بقیه الله الاعظم امام زمان (عج) به کام همه

شیعیان جهان شیرین فرما!

ان شاالله!

ثانیه ها را عبور می کنم و دقایق را مرور.

تا ساعتی از انتظار سبز را ورق می زنم

ای ناب ترین غزل و ای روشن ترین حضور!!

چگونه باور کنم که در این هیاهوی حیله و ریا قلبم به یاد تو نتپد؟

ای باغبان گل های معنویت ای کوکب هدایت!
ای بهاری ترین نسیم!

ایا میشود روزی گرمای حضورت را حس کنم؟
ایا ان روز زنده خواهم بود؟

هر ادینه بوی ندبه صدای اشک یاد فرج و دستان مشتاقت خسته تر
از روزهای دیگر به سمت خدا قد می کشد تا سبد هاشان لبریز از میوه
ظهور شود!!!