مبحث 92 طرح صالحین: «معجزه‌ی مُصافحه(دست دادن)»

دست دادن یک مراسم کوتاه است که در آن دو نفر دست راست یکدیگر را می گیرند ، اغلب همراه با حرکت خفیف بالا و

پایین است . دست دادن بعنوان نمادهای خوشامدگویی ، فراق ، تبریک گفتن ، ابراز قدردانی ، و یا تکمیل توافقنامه استفاده میشود. بطور کلی هدف آن انتقال اعتماد ، حس نیت و برادری است .

امام صادق (علیه السّلام) فرمودند: مصافحه کنید زیرا مصافحه کینه و حسد را ببرد.

امام باقر(علیه السّلام) فرمودند: هرگاه مردی به رفیق خود دست دهد، آنکه در دست دادن بپاید اجر بزرگتری دارد از آنکه دست خود را از میان دست او می کشد، هلا به راستی که گناهان فرو می ریزند در میان آنها تا هیچ گناهی به جا نماند.

بنام خدا

مصافحه با دشمنان

على (ع) فرمود: با دشمنت مصافحه کن اگر چه از آن خوشش نیاید؛ زیرا خداوند به آن امر کرده و در قرآن مجید فرمود: هرگز نیکى و بدى یکسان نیست؛ بدى را با نیکى دفع کن، ناگاه خواهى دید همان کس که میان تو و او دشمنى است، گویى دوستى گرم و صمیمى برقرار شده است. (1)

بعد از آن فرمود: تو توانایى ندارى دشمنت را مجازات کنى و بهتر است از خدا اطاعت نمایى و از وى درگذرى و پاداش زیادى ببرى و براى تو همین بس که دشمن خود را به معصیت خداوند مشغول بنگرى.‏ (2)

 (1)  سوره فصلت، آیه 34 

(2) عطاردى، عزیز الله، ایمان و کفر، ترجمه الإیمان و الکفر بحار الانوار، ج ‏2، ص 309‏، ناشر انتشارات عطارد، تهران ، سال 1378 ش، چاپ اول.‏

بنام خدا

مصافحه در میان اهل سنت

مصافحه از ویژگی های شیعه نیست، بلکه سنت نبوی است. حضرت رسول اکرم در قول و عمل بر آن تأکید کردند. از این رو برادران اهل سنت نیز به آن اهتمام می ورزند و امروزه این عمل در بین آنها نیز مرسوم است.

صحیح ترمذى به سند خود، از انس بن مالک روایت کرده است (1): که هر گاه کسى به ملاقات رسول خدا (ص) شرفیاب مى‏ شد و با آن حضرت، مصافحه مى‏کرد، دست مبارکش را از دست او نمى‏ کشید، مگر این که خود او، دست از دست حضرتش مى‏ کشید. (2)

 (1) صحیح ترمذی، ج 2، ص 80 .

(2) فیروز آبادی، سید مرتضی، فضائل پنج تن علیهم السلام در صحاح ششگانه اهل سنت، ج ‏1، ص 214، مترجم، ساعدى‏، محمد باقر، ناشر انتشارات فیروزآبادى، قم، 1374 ش، چاپ اول‏ .

این شیوه دست دادن و احوال پرسی کردن ما ایرانی ها هم جالبه

بنام خدا

سابقه و پیشینه مصافحه

بسیاری از سنت هایی که در بین مسلمانان متداول است، سنت ابراهیمی است، از آن جمله است سنت مصافحه. مرحوم صدوق (ره) در کتاب علل الشرائع با استناد به امام باقر (ع) آورده است؛ نخستین دو نفرى که در روى زمین با هم مصافحه نمودند (دست دادند) ذو القرنین و ابراهیم خلیل (ع) بودند که ابراهیم به استقبال ذو القرنین آمد و با او دست داد. (1) 

(1) مشایخ، فاطمه، قصص الأنبیاء (قصص قرآن)، ص 230، ناشر انتشارات فرحان، تهران، سال 1381 ش، چاپ اول

یکی از مسائلی که جامعه ما با آن مبتلا است، بحث دست دادن با نامحرم می باشد که از نظر اسلام دست دادن مرد با زن نامحرم و همین طور دست دادن زن با مرد نامحرم، حرام بوده و شخص مسلمان باید از آن دوری کند.
پیامبر فرمودند: «کسی که با زن نامحرمی دست دهد مستحقّ غضب و خشم الهی می شود»
هم چنین در احادیث متعدد آمده است که پیامبر هرگز دست زن نامحرمی را لمس نکردند و حتّی برای بیعت کردن آن ها، حاضر نشدند با آنان دست بدهند.

حرمت دست دادن با زن نامحرم از جریان بیعت کردن زنان با پیامبر نیز استفاده می شود، پیامبر هنگام بیعت کردن زنان فرمودند: «من با زنان مصافحه نمی کنم» و دستور دادند تا ظرف آبی را که آن حضرت با آن وضو می گرفت، حاضر کرده و آن را پر از آب نمودند و پیامبر ابتدا دست راست خود را در آن ظرف قرار دادند و سپس آن ظرف را نزد زنان برده و از آنان خواستند تا دست خود را در آن ظرف آب قرار دهند.
درست است که در دین اسلام برای دست دادن، اهمیّت زیادی داده شده و برای آن، فضیلت زیادی گفته است، ولی همه این فضیلت ها، مشروط به این است که ما، در چهارچوب قانونِ اسلام حرکت کنیم و محدوده ای را که دین برای ما معیّن کرده است، مراعات نماییم. اگر از آن محدوده عبور کنیم و با نامحرم دست بدهیم نه تنها به کمال معنوی نمی رسیم، بلکه ضرر و خسران هم خواهیم نمود.

آری، پیامبر که خودشان الگوی زیاد دست دادن بودند، هرگز با زنان نامحرم دست ندادند و ما مسلمانان هم که پیرو آن حضرت هستیم باید رفتار و کردار آن حضرت را سرمشق و الگوی خود قرار دهیم و از دست دادن با نامحرم پرهیز کنیم.
با توجّه به این که در فرهنگ های غیر اسلامی دست دادن با نامحرم مرسوم است و اگر در موقعیّتی قرار گرفتیم که ممکن است دست ندادن با نامحرم، رنگ بی احترامی به خود بگیرد، باید با کمال احترام و ادب به آنان بفهمانیم که این عمل«دست ندادن»، نشانه بی ادبی نیست، بلکه نشانه عمل کردن ما به دستورات دین اسلام است و ما حاضر نیستیم برای خوشحالی مخلوق، غضب و خشم خالق را برای خود فراهم سازیم.

برگرفته از کتاب معجزات دست دادن از خدامیان آرانی

منبع این انتشار: نیو حرف

اضطراب این کلمه شش حرفی در زندگی امروزی زیاد از آن استفاده می شود و ما هنگامی که این واژه را به کار می بریم، می خواهیم تا ناراحتی های خود را که ناشی از کنش های ناهجار است بیان کنیم.
وقتی که ما می گوییم: «من واقعاً احساس اضطراب می کنم» در واقع احساس مبهم، ناراحتی خود را بیان می کنیم.
در موقع اضطراب تغییراتی در بدن پدید می آید: گردش خون در مغز زیاد می گردد، ضربان قلب افزایش می یابد و باعث افزایش گردش خون در عضلات می شود، خون از معده و روده ها و پوست تخلیه می شود و به همین علّت است که موقع اضطراب شما می بینید که دست و پای شما به سردی می گراید.
خوب است به این نکته اشاره کنم که اضطراب، علامت و نشانه های جسمانی و روانی بسیاری دارد که به مهم ترین آن اشاره می کنم:
علامت های جسمانی: فقدان اشتها، سوء هاضمه، سوزش دهانه معده، یبوست یا اسهال، بی خوابی، احساس خستگی مدام، تمایل به عرق کردن بدون علّت خاص، انقباض عضلانی، سر درد، فشار خون بالا، بی قراری و به خود پیچیدن، افزایش حساسیت به سر و صدا…
علامت های ذهنی: کاهش یا عدم تمرکز، فراموش، ناتوانی از به دست آوردن اطّلاعات، تردید در تصمیم گیری، از هم گسستگی افکار، توجّه بیش از اندازه به جزئیات…
علامت های روانی: بد اخلاقی با مردم، احساس ناتوانی و بی علاقگی به زندگی، از دست دادن لذّت زندگی، احساس فراموشی، هراس از آینده و گوشه نشینی…۶۲
به هر حال امروزه افراد زیادی را مشاهده می کنیم که شادابی و نشاط زندگی خویش را به علّت اثرات اضطراب از دست داده اند و در سال های اخیر، قسمتی از بودجه بهداشتی کشورها برای رفع آسیب های مذکور هزینه می شود.
پژوهش های اخیر نشان می دهد که ارتباطی بین رفتارهای ناشی از اضطراب و بروز سرطان و بیماری های قلبی وجود دارد.۶۳
از طرف دیگر محقّقان دریافته اند که اختلال در سلامت روانی با اضطراب ارتباط مستقیم دارد و در صورت تداوم اضطراب، مشکلات روانی برای افراد جامعه پیش می آید.
در تحقیقی که بر روی بیماران بیمارستان های«واشنگتن» انجام شد، مشخّص شد که علّت بیشتر مراجعه به این مراکز درمانی، همان بیماری های ناشی از اضطراب است.۶۴
همین طور ساعات طولانی کار(که لازمه بعضی از مشاغل است) باعث بروز اضطراب می شود و مطالعات نشان می دهد که کار کردن شیفتی، یکی از شایع ترین علل اضطراب می باشد.
با توجّه به مطالب بالا، درمان اضطراب بسیار مهم می باشد و دانشمندان برای درمان اضطراب روش های مختلفی را بیان کرده اند و ما در این کتاب، راه و روش«دست دادن» را به عنوان یکی از راه های درمان اضطراب معرّفی می کنیم.
در اینجا به بیان سه روش دیگر درمان می پردازیم:
۱ – تنفس عمیق: هنگام بروز اضطراب، یک آشفتگی در تنفس ما به وجود می آید و تنفس ما نامنظّم و کم عمق می شود و به طور کلی ما هنگام اضطراب تمایل داریم تا نفس خود را نگه داریم.

این نگه داشتن نفس در هنگام اضطراب باعث می شود تا اکسیژن کافی به مغز ما نرسد و در نتیجه دچار عوارضی مانند عدم تمرکز، سرگیجه، بی قراری و دلشوره می شویم.
برای درمان اضطراب توصیّه می گردد که شما در هنگام بروز اضطراب، به تکرار، عضلات شکم را کاملاً منقبض و فشرده کرده و بعد از مدّت کوتاهی دوباره عضلات شکم را شل و منبسط کنید و به این صورت نفس بکشید.
۲ – استراحت جسمانی: واکنش های اضطراب معمولاً در کمتر از یک ثانیه در سیستم عصبی ما بروز می کند، امّا برای برقراری تعادل در بدن، به زمان بسیار طولانی تری نیاز است به همین دلیل شما می توانید با استراحت بدن این فرایند بهبود را سرعت ببخشید.
این شیوه درمان اضطراب توصیّه می کند که شما در صورت امکان برای مدّت کوتاهی محل کار خود را ترک و به یک پیاده روی آرام بپردازید یا این که در جایی دراز کشیده چشمان خود را ببندید و عضلات بدن خود را شل و منبسط کنید.
۳ – استراحت ذهنی: استراحت دادن بدن یک چیز است و استراحت دادن ذهن چیز دیگر، شما باید هنگام استراحت جسمانی به ذهن خود نیز استراحت بدهید.

برای همین ذهن خود را متوجّه افکار مثبت و سازنده کنید و یا این که از تصویر سازی ذهنی استفاده کنید.
برای مثال یکی از خاطرات زیبا و جالب زندگی خود را به یاد آورد و به جزئیات آن فکر کنید و تمامی تصاویر زیبای آن خاطره در ذهن خود زنده کنید.۶۵
بعد از این که با سه روش رفع اضطراب آشنا شدید وقت آن است که روش پیشنهادی خود را در زمینه درمان اضطراب بیان کنیم:
همه می دانیم که شناخت بیماری ها و پی بردن به علّت و درمان آن از دیر باز ذهن آدمی را به خود مشغول داشته است.
روشی که امروزه بین ما برای درمان دردها و بیماری ها متداول است مصرف داروهای گیاهی و شیمیایی است که به حق در بسیاری از موارد مؤر نیز می باشد.
نکته ای که نباید مورد غفلت واقع شود این است که داروهای خوراکی اغلب حساسیت زا بوده و مصرف دراز مدّت آن برروی کلیه ها و کبد و سایر اندام های داخلی اثر نامطلوبی می گذارد.

دکتر«بیرگیت باوئر» در کتاب خود به نام«با موفقیّت درمان کنید» سعی می کند(با الهام از طبّ سنّتی خاور دور به خصوص طبّ سوزنی کشور کره، به معرّفی اثرات شفا بخش فشار درمانی می پردازد و این کتاب به کوششORF(سازمان رادیو و تلویزیون اتریش) انتشار یافته است.
محور اصلی این کتاب معرّفی نقاطی در مورد دست های ما است که می توانیم با وارد کردن فشار بر آن نقاط، به درمان بیماری های خود کمک کنیم.
هدف من از آوردن بخش هایی کوتاه از آن کتاب، این است که تا به دستورات امامان معصوم (ع) (در مورد فشار دادن دست یکدیگر هنگام دست دادن) از زاویه دیگر نگاه کنیم و به این نتیجه برسیم که اگر دست دادن همراه با صفا و صمیمیّت باشد نه تنها باعث طراوات جسم می شود بلکه می تواند ما را به آرامش و درمان اضطراب روحی نزدیک کند.
با فشار دادن دست یکدیگر و مخصوصاً اگر به صورت گره ای باشد، به نقاط حساسِ دست هر دو نفر، فشار وارد می شود و اثرات بسیار مطلوبی را در روح و جسم ما به جای می گذارد.

اکنون قسمت هایی از کتاب«با موفقیّت درمان کنید» را برایتان نقل می کنم: «بهتر است به دستهای خود نگاهی عمیق بکنید چرا که در آن ها راز بزرگی نهفته است، دست های ما به مانند منطقه واکنشی مهمّی هستند که تمامی بدن در آن ها انعکاس می یابند. دست های ما، ناحیه بسیار حساسی است که در واقع پایانه عصب های بسیاری است. اگر کف دستهایتان را به یکدیگر بمالید در واقع کاری برای بهتر شدن توان تمرکزتان انجام داده اید».
همچنین در آن کتاب آمده است: «برای این که همواره شاداب باشید لازم است چند کار را روزانه انجام دهید…یکی از آن کارها این است که با کف یکی از دست ها پشت دست دیگر را بمالید. آیا از بی علاقگی در کار خود رنج می برید؟ آیا از خستگی رنج می برید؟ آیا خواب کافی ندارید؟ آیا ضعف قوای تمرکز دارید؟ لطفا از روش بازرگانان چینی استفاده کنید. بازرگانان چینی، از صدها سال قبل برای حفظ آرامش و رسیدن به تمرکز فکر و پرهیز از اضطراب، راهی را می شناختند، آنان گردوهایی را بین انگشتان دستشان به گردش در می آوردند، این فشار درمانی در ناحیه انگشتان دست نه تنها باعث

می شود که خون در انگشتان به حرکت در آید بلکه خون در تمام بدن به حرکت می افتد و اثر آن در مغز سریع تر می باشد.
کف دست هایتان را به هم بچسبانید و انگشت ها را در هم قلاب کنید… شما در این حالت، در راه صحیح از میان بردن اضطراب هستید».۶۶
این نکته را من اضافه کنم که با دست دادن گره ای که مورد تأکید امامان معصوم (ع) است، همین حالت قلاب شدن انگشتان صورت می پذیرد و به بهترین صورت، اضطراب و نگرانی ما درمان می شود و تمرکز ما نیز بهتر و بهتر می شود.
پیش از این گفتیم که یکی از علائم اضطراب این است که فرد قادر به تمرکز فکر نیست و برای همین نمی تواند از قوای فکری خود به نحو احسن بهره برداری کند، امّا با استفاده از این روش می توانیم با تمرکز بهتر از مشکل خویش رهایی یابیم.
امیدوارم با خواندن این مطالب، آگاهی شما به اثرات روانی، فشار درمانی در ناحیه دست زیادتر شده باشد.

آیا موافق هستید مطالبی را در مورد درمان بعضی از بیماری ها با«فشار درمانی در ناحیه دست» برایتان بگویم:
دکتر«بیرگیت باوئر» در ادامه کتاب خود چنین می نویسد: «دل دردهای معمولی را از طریق ماساژ انگشت کوچک دست درمان کنید. دردهای ناحیه پشت را با ماساژ انگشت شست درمان کنید. برای درمان قولنج معده ای، نقطه وسط کف دست را فشار دهید. برای درمان قولنج کلیوی، زیر ناخن انگشت کوچک را فشار دهید. برای درمان اختلال در گردش خون و پایین آمدن فشار خون سر انگشت وسطی(از طرف داخل) را فشار دهید. برای درمان کم اشتهایی سرِ تمامی انگشتان و هم چنین کف دست را فشار دهید. برای رفع یبوست وسط کف دست را ماساژ دهید».۶۷
و به راستی که همین عملِ کوچک دست دادن، چه اثرات بزرگ و شگرفی دارد! هم باعث رشد و کمال معنوی می گردد و هم ما را به اوجِ ملکوت می رساند، جسم ما را شفا داده، روان ما را از نشاط و شادابی برخوردار می نماید و اضطراب ما را درمان می کند.
اینجا است که ما متوجّه می شویم چرا امامان معصوم (ع) این همه تأکید داشتند که ما زیاد به یکدیگر دست بدهیم چون در این صورت است که نقاط مهمّی از دست ما مورد فشار واقع می شود و در نتیجه احساس نشاط و شادی تمام وجود ما را در بر می گیرد.

برگرفته از کتاب معجزه دست دادن از خدامیان آرانی

منبع این انتشار: نیو حرف

سلام

سال جدید به همگی مبارک باشه. انشاالله سال خوب و خوشی رو شروع کرده باشید و به اتمام برسونید، در پناه حق تعالی.

دست دادن در اسلام زیاد سفارش شده. سفارش شده هروقت به یکدیگر می رسید با هم دست بدهید. پیامبر اکرم (ص) همیشه زودتر از همه دست خود را به طرف دیگران می بردن تا دست بدهند و همیشه دیرتر دست خود را می کشیدند.

همونطوری که دست دادن سفارش شده دست دادن با نامحرم نهی شده. یعنی دو نامحرم نباید با هم دست بدهند. اگر مجبور شدن خیلی کوتاه یا از روی لباس که لذتی درکار نباشه. بارها دیدیم تو مسابقات ورزشی موقع دادن جوایز به ورزشکاران مسلمان کشورمان، ورزشکاران عزیز با مسوولین مربوطه دست نمی دهند. البته برای دست ندادن هم باید قواعدی رعایت بشه. اینکه طرف دستش دراز باشه تا شما دست بدید و شما نخوایید بدید، یه جوری به اون بفهمونید. یکی از بانوان ورزشکار رو دیدم موقع دریافت جایزه، طرفش مرد بود وقتی دستشو دراز کرد که با اون دست بده، ورزشکار مورد نظر دستش رو روی سینه گذاشت به نشانه احترام و اینکه با اون دست نمی ده. همینطور ورزشکار مردی رو دیدم که بی تفاوت و بی اعتنا رفتار کرد. مرد دیگری هم دست داد.

ادامه دارد ..........

ادامه:

تو فرهنگ ما وقتی افراد به هم می رسن زنان به زنان، و مردان به مردان، و همچنین محارم به همدیگه دست میدن. بعضی جاها از کشورمون نامحرم ها هم با هم دست می دن و براشون فرقی نداره یعنی بهتر بگم تعریفشون از نامحرم فرق داره یعنی غلطه. مثلاً دختر خاله پسرخاله رو نامحرم نمی دونن و .... . جلوی همدیگه راحتن، لباس های راحت می پوشن، با هم دست می دن. خُب اینجورین دیگه!!.

دست دادن معمولاً بعد از بستن قراردادها نشانه تفاهم و رسیدن به نتیجه مورد قبول برای دو طرف قرارداده.

مردم وقتی به هم می رسن به عنوان سلام و وقتی از هم دور میشن به عنوان خداحافظی با هم دست میدن. گاهی اگه دستشون بند باشه یا تمیز نباشه با ساعدشون دست می دن. بعضی ها روبوسی رو هم اضافه می کنن. من زیاد موافق نیستم. روبوسی رو وقتی زائری از زیارت میاد با دست دادن انجام می دن برای تبرک و ... . وقتی بعد از مدت طولانی همدیگه رو می بینن و یا تو عید ها و خوشی و شادی ها هم دست می دن و روبوسی می کنن.

چشه مگه. گاهی با یه عالمه قصد و غرض با هم دست میدیم. گاهی هم خیلی خیلی دوستانه. بستگی به حال و. احوالمون داره و به طرف مقابلمون.

امام باقر‌(علیه السلام):

هر گاه دو مؤمن همدیگر را ملاقات کنند و دست در دست یکدیگر بنهند، خداوند با آن کسی که محبّت بیشتری به دوست خود دارد، دست می‌دهد.

1- طبق حدیث فوق از امام باقر(علیه السلام)، منظور از "دست دادن خدا" چیست؟

خداوند دوست داره که بندگانش با هم مهربان باشن واین تو به هم رسیدن اون ها و طرز برخوردشون مشخص میشه. وقتی به هم دست می دن از روی اجبار یا علاقه فقط خودشون می دونن و خدا، والبته اگه تابلو باشن طرفشونم می فهمه. روایت داریم که وقتی دو نفر به همدیگه دست می دن شیطان هم ناراحت میشه و ناله می کنه.

اینکه وقتی دو مؤمن به هم دست می دن هرکدوم محبت بیشتری داشته باشه خداوند بیشتر ازش راضی میشه و اونم به اون مءمن محبت می کنه. فکر می کنم منظور از دست دادن خداوند با اون مؤمن، دست گیری ازش باشه. یعنی برطرف کردن مشکلات و غم و اندوهش. همونطور که با محبت به مؤمن دیگه دست می ده خداوند هم به اون محبت می کنه و کمکش می کنه.

2- آیا دست‌دادن نشانه‌ی تفاهم است؟ چرا؟

همونطور که قبلاً هم گفتم دست دادن در پایان قراردادها و مذاکرات نشانه تفاهم و نتیجه مشترک هست. البته همیشه استثنائاتی هم وجود داره که به نتیجه مشترک نمی رسن ولی برای جدا شدن و خداحافظی مجبورن با هم دست بدن.

ولی کلاً دست دادن یه عمل دوطرفس. یعنی تا دو طرف دستاشونو دراز نکنن و به هم نرسونن معنیش نمی شه دست دادن.  وقتی دستاشونو به هم رسوندن حالا از روی میل و رغبت یا زور و اجبار دیگه به هم رسوندن و می تونه یه معنی از تفاهم بده، ولی نه معنی کلی.

به نظرم دست دادن و مصافحه دوستی میاره و کینه و کدورت ها رو از بین می بره البته اگه از ته دل باشه.