قناعت در رانندگی به چه معناست؟ چه مواردی را می توان خلاف این ویژگی در رانندگان دانست؟
پاسخ:
قانع بودن تنها در این نیست که انسان از تکه نانی بگذرد؛ بلکه اگر کسی به سهم خود از جاده و خیابان هم قناعت کند می توان اسم او را قانع گذاشت و این قناعت را می توان از جهاتی ارزشمندتر دانست، زیرا نفع این قناعت در بهبود امور اجتماعی مشهود است. به این نمونه ها توجه کنید:
1. مارپیچ رانندگی کردن: کسی که مدام با ویراژ دادن بین خودروها به حق خود قانع نیست، طمع به فضای باز جلویی دارد!
2. قناعت به سهم خود از خیابان: استفاده از خودرو به صورت تک سرنشین برای یک مسیر نزدیک و آسان که منجر به اشغال بخشی از خیابان و سنگینی ترافیک می شود.
3. قناعت به خودروی درخور و مناسب: تعویض وسیله نقلیه خوب و مناسب خود به خاطر عقب نماندن از قافله لوکس نشینان!
4. سد معبر: ایجاد مزاحمت در حرکت دیگران مخصوصاً در «گردش به راست»های پشت چراغ راهنمایی و رانندگی برای جلوتر رفتن. و نیز گاهی برای اینکه به مقصد خود(مثلاً مغازه، اداره و ...) نزدیکتر باشیم، حاضریم راه دیگران را سد کنیم اما خودمان کمی پیاده نرویم.
5. قناعت در رزق: رانندگان تاکسی و وسایل عمومی باید بدانند سعی در جلب مسافری که با راننده تاکسی دیگری مشغول گفتگوست، یک نوع قناعت نداشتن به «رزق و روزی» است. همچنین، عدم توجه به نرخ مصوّب تاکسیرانی یا سازمان مربوطه، از همین مقوله به شمار می رود.
