معنای اصطلاحی شیطان
بسیاری از واژه شناسان همچون طریحی در معنای عام شیطان گفتهاند:
« الشَّيْطَانُ: معروف، و كل عات متمرد من الجن و الإنس و الدواب شَيْطَان»[1]
«هر متکبر گردنکش فرمان گریز از جنس جن و انس و حیوان را شیطان گویند».
همین معنا در مفردات از قول ابوعبيده آمده است: شيطان اسمى براى هر فرد پليد و بدخوى از جنّ و انس و حيوانات است.[2]
بنظر جناب آقای قرشی نگارنده قاموس قرآن: شيطان وصف است نه اسم خاص آن روح شرير و بمناسبت دورى از خير و از رحمت حق تعالى وصف شيطان بر او اطلاق شده است.[3]
[1] - طريحى، فخر الدين بن محمد، مجمع البحرين، مصحح: احمد حسينى اشكورى، ج6، ص 272
[2] - راغب اصفهانى، حسين بن محمد، مفردات الفاظ قرآن، ج2 ؛ ص 326
[3] - ر . ک؛ قرشى، علىاكبر، قاموس قرآن ؛ چاپ: ششم، دار الكتب الاسلاميه، تهران،1371 ش، ج4 ؛ ص33
