شهوت پرستى در روايات اسلامى

شهوت پرستى در روايات اسلامى

اين مساله در منابع روايى اسلام، مورد توجه فراوان قرار گرفته است كه بيشتر آنها بيانگر هشدار درباره پيامدهاى خطرناك آن است. اين احاديث تكان دهنده، هرخواننده­اى را تحت تاثير عميق قرار داده و روشن مى­سازد كه آلودگى به «شهوت» خواه به مفهوم عام و خواه به مفهوم خاص آن از موانع اصلى سعادت و كمال انسان ها و از اسباب مهم گسترش گناه و جنايت در جامعه بشرى است كه در ذيل، به بعضى از آن احاديث اشاره مى شود:

1. امام اميرالمؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام مى فرمايند: « الشَّهَوَاتُ‏ سُمُومٌ‏ قَاتِلَات‏»[1]، شهوت ها، زهرهاى كشنده است (كه شخصيت و ايمان و مروت و اعتبار انسان را نابود مى سازد).
2. در حديث ديگرى از همان امام بزرگوار عليه السلام آمده است: « الشَّهَوَاتُ‏ مَصَايِدُ الشَّيْطَان‏»[2]، شهوات دام هاى شيطان است.» كه انسان ها را به وسيله آن در هر سن و سال و در هر زمان و مكان صيد مى كند.
3. امام صادق عليه السلام مى فرمايد: « مَنْ‏ مَلَكَ‏ نَفْسَهُ‏ إِذَا غَضِبَ‏ وَ إِذَا رَغِبَ‏ وَ إِذَا رَهِبَ‏ وَ إِذَا اشْتَهَى حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ عَلَى النَّار»[3]، كسى كه به هنگام غضب و تمايل و ترس و شهوت، ملك نفس خويش باشد، خداوند جسد او را بر آتش دوزخ حرام مى كند.
4. اميرمؤمنان على عليه السلام در حديث ديگرى مى فرمايند: «ضَادُّوا الشَّهْوَةَ مُضَادَّةَ الضِّدِّ ضِدَّهُ‏ وَ حَارِبُوهَا مُحَارَبَةَ الْعَدُوِّ الْعَدُو»[4]، با خواهش­هاى نفسانى در تضاد باشيد، همچون تضاد دو ضد با يكديگر و با آن به پيكار برخيزيد (مانند) پيكار دشمن با دشمن. اين سخن با صراحت، اين حقيقت را بازگو مى كند كه «شهوت پرستى» درست مقابل «سعادت» و خوشبختى انسان قرار گرفته است.
5. امير مؤمنان على عليه السلام مى فرمايند: «اهْجُرُوا الشَّهَوَاتِ‏ فَإِنَّهَا تَقُودُكُمْ‏ إِلَى‏ رُكُوبِ الذُّنُوبِ وَ التَّهَجُّمِ عَلَى السَّيِّئَات‏»[5] از شهوات سركش بپرهيزيد كه شما را به ارتكاب انواع گناهان و هجوم بر معاصى مى كشاند.
6. اين مساله گاهى به قدرى شديد مى شود كه به كلى دين انسان را بر باد مى دهد، چنان كه در حديث ديگرى مى فرمايند: «طَاعَةُ الشَّهْوَةِ تُفْسِدُ الدِّين‏»[6]، فرمانبردارى ازشهوات نفسانى، دين انسان را فاسد مى كند.
7. در جاى ديگر مى فرمايند: «الْجَاهِلُ‏ عَبْدُ شَهْوَتِه‏»[7]، انسان نادان بنده شهوت خويش است، يعنى، انسان جاهل مثل برده خوار و ذليلى است كه در برابر شهوت خويش،هيچ اختيارى از خود ندارد.
8. در تعبير ديگرى، شهوت پرستى را كليد انواع شرها مى دانند: «سَبَبُ‏ الشَّرِّ غَلَبَةُ الشَّهْوَة»[8] سبب شر، غلبه شهوت است. با توجه به اين كه «الشر» با الف و لام جنس و به صورت مطلق ذكر شده است، معناى عموم را مى رساند كه اين امر بيانگر آن است كه «شهوت پرستى»، سرچشمه تمام شرها و بدبختى هاست.[9]

احادیث فراوانی پیرامون شهوت پرستی و هوای نفش و پیامد های آن، همچنین نقش شیطان در این امر وارد شده است که در این نوشتار به اختصار به برخی از احادیث پرداخته شد.