حشر ياوران ستم
عده‌اي در روز قيامت به صورت خوك وارد مي‌شوند و در صف خوكان قرار مي‌گيرند و از صف آدميان جدا هستند، آنها از اعوان و انصار ظلمه مي‌باشند. عده‌ي آنان هم زياد است. در اين باره رواياتي وارد شده كه به برخي از آنها اشاره مي‌كنيم:
از امام صادق (ع) روايت شده كه فرمودند: «هركس اسم خود را در ديوان و دفتر فرزندان فلان (شايد مراد بني عباس باشند) ثبت كند، (و خدمت‌گزاران به آنان و حقوق بگيران از آنان به حساب آيند) خداوند در روز قيامت ايشان را به صورت خوك محشور مي‌كند»[1].
در روايت ديگري از پيامبر (ص) نقل شده است كه: «زماني كه قيامت برپا شود و مردم محشور شوند منادي از طرف خدا ندا كند: كجايند ظالمين؟ كجايند انصار و اعوان و طرفداران ظالمين و كجايند كساني كه دوات آنان را آماده كردند يا قلمي براي آنان تراشيدند يا سر كيسه‌اي را برايشان بستند؟ سپس مي‌گويد: آنان را با ظالمين محشور گردانيد و در يك صف قرارشان دهيد»[2].
اين افراد خود فروخته و خدمت‌گزاران ظالم، از دين اسلام خارج مي‌شوند و در دين يهود يا نصاري داخل مي‌گردند.
رسول اكرم (ص) در اين باره فرمودند: «كسي كه سلطاني را با اعمال خلاف شرع خود راضي گرداند و باعث سخط و غضب خداوند عالم شود از دين اسلام خارج شده است»[3].
علاوه بر اين كه از دين خارج مي‌شود خدمت‌گزاران به ظالمين در حد كفر به خداوند شمرده شده و كمك كاران آنها در قيامت سزاوار آتشند. سليمان جعفري مي‌گويد به امام هشتم علي بن موسي الرضا (ع) گفتم: چه مي‌فرمائيد براي كساني كه در دستگاه ظلمه خدمت مي‌كنند؟ فرمود: «اي سليمان داخل شدن در دستگاه آنان كوشش كردن در حوائج ايشان و ياري نمودن آنان در حكم كفر است. نظر انداختن به صورت آنان، از روي عمد از جمله گناهان كبيره است. آن گناهاني كه انسان به واسطه آنها مستحق آتش مي‌شود»[4].
در حديث ديگري از حضرت رسول اكرم (ص) داريم كه: «آگاه باشيد كسي كه شلاق تازيانه‌اي، در برابر سلطان جابري به دست گيرد، خداوند روز قيامت آن شلاق را به صورت اژدهايي از آتش (كه طول آن هفتاد ذراع باشد) براو مسلط مي‌كند»[5].
[1] - بحارالانوار، محمدباقر مجلسي، ج 75، ص 372، ح 20
