بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَ ارْحَمْنَا وَ أَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ (109)
در حقيقت ، دستهاى از بندگان من بودند كه مىگفتند : « پروردگارا ، ايمان آورديم . بر ما ببخشاى و به ما رحم كن [ كه ] تو بهترين مهربانانى . »
﴿المؤمنون، 109﴾
رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنْزَلْتَ وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ (53)
پروردگارا ، به آنچه نازل كردى گرويديم و فرستاده [ ات ] را پيروى كرديم ; پس ما را در زمره گواهان بنويس
﴿آلعمران، 53﴾
رَبُّنَا رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ لَنْ نَدْعُوَ مِنْ دُونِهِ إِلٰهاً لَقَدْ قُلْنَا إِذاً شَطَطاً (14)
« پروردگار ما پروردگار آسمانها و زمين است . جز او هرگز معبودى را نخواهيم خواند ، كه در اين صورت قطعاً ناصواب گفتهايم . »[/font]
﴿الكهف، 14﴾
رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلَى وَالِدَيَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صَالِحاً تَرْضَاهُ وَ أَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِکَ فِي عِبَادِکَ الصَّالِحِينَ (19)
« پروردگارا ، در دلم افكن تا نعمتى را كه به من و پدر و مادرم ارزانى داشتهاى سپاس بگزارم ، و به كار شايستهاى كه آن را مىپسندى بپردازم ، و مرا به رحمت خويش در ميان بندگان شايستهات داخل كن . »
﴿النمل، 19﴾
رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ أَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ (118)
« پروردگارا ، ببخشاى و رحمت كن [ كه ] تو بهترين بخشايندگانى .
﴿المؤمنون، 118﴾
رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ (16)
پروردگارا ، ما ايمان آورديم ; پس گناهان ما را بر ما ببخش ، و ما را از عذاب آتش نگاه دار .
﴿آلعمران، 16﴾
رَبَّنَا إِنَّکَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لاَ رَيْبَ فِيهِ إِنَّ اللَّهَ لاَ يُخْلِفُ الْمِيعَادَ (9)
پروردگارا ، به يقين ، تو در روزى كه هيچ ترديدى در آن نيست ، گردآورنده [ جمله ] مردمانى . قطعاً خداوند در وعده [ خود ] خلاف نمىكند .
﴿آلعمران، 9﴾
رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هٰذَا بَاطِلاً سُبْحَانَکَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (191)
پروردگارا ، اينها را بيهوده نيافريدهاى ; منزهى تو ! پس ما را از عذابِ آتش دوزخ در امان بدار .
﴿آلعمران، 191﴾
رَبَّنَا إِنَّکَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَيْتَهُ وَ مَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ (192)
پروردگارا ، هر كه را تو در آتش درآورى ، يقيناً رسوايش كردهاى ، و براى ستمكاران ياورانى نيست .
﴿آلعمران، 192﴾
رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ (201)
« پروردگارا ! در اين دنيا به ما نيكى و در آخرت [ نيز ] نيكى عطا كن ، و ما را از عذاب آتش [ دور ] نگه دار . »
﴿البقرة، 201﴾
رَبِّ فَلاَ تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (94)
پروردگارا ، پس مرا در ميان قوم ستمكار قرار مده . »
﴿المؤمنون، 94﴾
رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِلَّذِينَ کَفَرُوا وَ اغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَکِيمُ (5)
پروردگارا ، ما را وسيله آزمايش [ و آماج آزار ] براى كسانى كه كفر ورزيدهاند مگردان ، و بر ما ببخشاى كه تو خود تواناى سنجيدهكارى . »
﴿الممتحنة، 5﴾
رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَ اغْفِرْ لَنَا إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (8)
« پروردگارا ، نور ما را براى ما كامل گردان و بر ما ببخشاى ، كه تو بر هر چيز توانايى . »
﴿التحريم، 8﴾
رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَ لاَ تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلاًّ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّکَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ (10)
« پروردگارا ، بر ما و بر آن برادرانمان كه در ايمان آوردن بر ما پيشى گرفتند ببخشاى ، و در دلهايمان نسبت به كسانى كه ايمان آوردهاند [ هيچ گونه ] كينهاى مگذار . پروردگارا ، راستى كه تو رؤوف و مهربانى . »
﴿الحشر، 10﴾
رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا (286)
. پروردگارا ، اگر فراموش كرديم يا به خطا رفتيم بر ما مگير. پروردگارا ،.
﴿البقرة، 286﴾
رَبَّنَا لاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْراً کَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِنَا(286)
پروردگارا ، هيچ بار گرانى بر [ دوش ] ما مگذار هم چنان كه بر [ دوشِ ] كسانى كه پيش از ما بودند; نهادى
﴿البقرة، 286﴾
رَبَّنَا وَ لاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَ اعْفُ عَنَّا وَ اغْفِرْ لَنَا وَ ارْحَمْنَا أَنْتَ مَوْلاَنَا فَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِينَ (286)
پروردگارا ، و آنچه تاب آن نداريم بر ما تحميل مكن ; و از ما درگذر ; و ما را ببخشاى و بر ما رحمت آور ; سرور ما تويى ; پس ما را بر گروه كافران پيروز كن
﴿البقرة، 286﴾
رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي فَغَفَرَ لَهُ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (16)
« پروردگارا ، من بر خويشتن ستم كردم ، مرا ببخش . » پس خدا از او درگذشت كه وى آمرزنده مهربان است .
﴿القصص، 16﴾
رَبِّ احْکُمْ بِالْحَقِّ وَ رَبُّنَا الرَّحْمٰنُ الْمُسْتَعَانُ عَلَى مَا تَصِفُونَ (112)
« پروردگارا ، [ خودت ] به حق داورى كن ، و به رغم آنچه وصف مىكنيد ، پروردگار ما همان بخشايشگر دستگير است .
﴿الأنبياء، 112﴾
رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِکَ أَنْ أَسْأَلَکَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَ إِلاَّ تَغْفِرْ لِي وَ تَرْحَمْنِي أَکُنْ مِنَ الْخَاسِرِينَ (47)
« پروردگارا ، من به تو پناه مىبرم كه از تو چيزى بخواهم كه بدان علم ندارم ، و اگر مرا نيامرزى و به من رحم نكنى از زيانكاران باشم . »
﴿هود، 47﴾
رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَ تَرْحَمْنَا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ (23)
« پروردگارا ، ما بر خويشتن ستم كرديم ، و اگر بر ما نبخشايى و به ما رحم نكنى ، مسلماً از زيانكاران خواهيم بود . »
﴿الأعراف، 23﴾
رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِياً يُنَادِي لِلْإِيمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا (193)
پروردگارا ، ما شنيديم كه دعوتگرى به ايمان فرا مىخواند كه : « به پروردگار خود ايمان آوريد » ، پس ايمان آورديم .
﴿آلعمران، 193﴾
رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ کَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَ تَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ (193)
پروردگارا ، گناهان ما را بيامرز ، و بديهاى ما را بزداى و ما را در زمره نيكان بميران .
﴿آلعمران، 193﴾
رَبَّنَا وَ آتِنَا مَا وَعَدْتَنَا عَلَى رُسُلِکَ وَ لاَ تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّکَ لاَ تُخْلِفُ الْمِيعَادَ (194)
پروردگارا ، و آنچه را كه به وسيله فرستادگانت به ما وعده دادهاى به ما عطا كن ، و ما را روز رستاخيز رسوا مگردان ، زيرا تو وعدهات را خلاف نمىكنى .
﴿آلعمران، 194﴾
رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْراً وَ ثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَ انْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِينَ (250)
« پروردگارا ، بر [ دلهاى ] ما شكيبايى فرو ريز ، و گامهاى ما را استوار دار ، و ما را بر گروه كافران پيروز فرماى . »
﴿البقرة، 250﴾
رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْراً وَ تَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ (126)
پروردگارا ، بر ما شكيبايى فرو ريز و ما را مسلمان بميران . »
﴿الأعراف، 126﴾
رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَ هَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ (8)
[ مىگويند : ] پروردگارا ، پس از آنكه ما را هدايت كردى ، دلهايمان را دستخوش انحراف مگردان ، و از جانب خود ، رحمتى بر ما ارزانى دار كه تو خود بخشايشگرى .
﴿آلعمران، 8﴾
رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ إِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَ ثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَ انْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِينَ (147)
« پروردگارا ، گناهان ما و زيادهروى ما ، در كارمان را بر ما ببخش ، و گامهاى ما را استوار دار ، و ما را بر گروه كافران يارى ده . »
﴿آلعمران، 147﴾
رَبِّ أَعُوذُ بِکَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ (97)
« پروردگارا ، از وسوسههاى شيطانها به تو پناه مىبرم .
﴿المؤمنون، 97﴾
وَ أَعُوذُ بِکَ رَبِّ أَنْ يَحْضُرُونِ (98)
و پروردگارا ، از اينكه [ آنها ] به پيش من حاضر شوند به تو پناه مىبرم . » ﴿المؤمنون، 98﴾
رَبَّنَا آتِنَا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ هَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَداً (10)
« پروردگار ما ! از جانب خود به ما رحمتى بخش و كار ما را براى ما به سامان رسان . »
﴿الكهف، 10﴾
رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنْکَ سُلْطَاناً نَصِيراً (80)
« پروردگارا ، مرا [ در هر كارى ] به طرز درست داخل كن و به طرز درست خارج ساز ، و از جانب خود براى من تسلطى يارىبخش قرار ده . »
﴿الإسراء، 80﴾
وَ قُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلاً مُبَارَکاً وَ أَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ (29)
و بگو : « پروردگارا ، مرا در جايى پربركت فرود آور [ كه ] تو نيكترين مهماننوازانى . »
﴿المؤمنون، 29﴾
رَبِّ هَبْ لِي حُکْماً وَ أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (83)
پروردگارا ، به من دانش عطا كن و مرا به صالحان ملحق فرماى ،
﴿الشعراء، 83﴾
وَ اجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ (84)
و براى من در [ ميان ] آيندگان آوازه نيكو گذار ،
﴿الشعراء، 84﴾
[font=Scheherazade]وَ اجْعَلْنِي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ (85)
و مرا از وارثان بهشت پر نعمت گردان ،
﴿الشعراء، 85﴾
رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَ لِوَالِدَيَّ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ (41)
پروردگارا ، روزى كه حساب برپا مىشود ، بر من و پدر و مادرم و بر مؤمنان ببخشاى . »
﴿إبراهيم، 41﴾
رَبِّ اغْفِرْ لِي وَ لِوَالِدَيَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِناً وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ لاَ تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلاَّ تَبَاراً (28)
پروردگارا ، بر من و پدر و مادرم و هر مؤمنى كه در سرايم درآيد ، و بر مردان و زنان باايمان ببخشاى ، و جز بر هلاكت ستمگران ميفزاى . »
﴿نوح، 28﴾
رَبِّ إِنِّي لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ (24)
« پروردگارا ، من به هر خيرى كه سويم بفرستى سخت نيازمندم . »
﴿القصص، 24﴾
رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَ ذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَ اجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَاماً (74)
« پروردگارا ، به ما از همسران و فرزندانمان آن ده كه مايه روشنىِ چشمان [ ما ] باشد ، و ما را پيشواى پرهيزگاران گردان . »
﴿الفرقان، 74﴾
رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً إِنَّکَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ (38)
« پروردگارا ، از جانب خود ، فرزندى پاك و پسنديده به من عطا كن ، كه تو شنونده دعايى . »
﴿آلعمران، 38﴾
رَبِّ اجْعَلْنِي مُقِيمَ الصَّلاَةِ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِي رَبَّنَا وَ تَقَبَّلْ دُعَاءِ (40)
پروردگارا ، مرا برپادارنده نماز قرار ده ، و از فرزندان من نيز . پروردگارا ، و دعاى مرا بپذير .
﴿إبراهيم، 40﴾