حشر منكران حق
از جمله گروههاي شقاوتمند در قيامت تكذيب‌كنندگان حقائق ديني هستند كه قرآن آنان را با عنوان «مكذّبين» معرفي نموده است. بديهي است كه مصداق بارز اين عنوان همان كافران و مشركانند. «مكذّبين» وضعيت بسيار ناگواري خواهند داشت و قرآن سرانجام سخت و ناگوار آنان را در آيات متعددي با كلمه «وَيْل» خبر داده است[1]. خداوند در سوره‌ي مطففين مي‌فرمايد:
(فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ)[2]
«واي در آن روز بر تكذيب‌كنندگان، همانا كه روز قيامت را انكار مي‌كنند».
و در جايي ديگر مي‌فرمايد: (فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ)[3]
«واي در آن روز بر تكذيب‌كنندگان، همانا كه در سخنان باطل به بازي مشغولند».
در حالي كه وحشت و اضطراب ناشي از دگرگوني جهان همگان را فراگرفته، وحشت عظيم‌تري به سراغ مكذبين مي‌آيد كه همان عذاب الهي است چرا كه «ويل» اظهار تأسف و اندوه است بر وقوع يك حادثه عظيم، سپس به معرفي اين مكذبين پرداخته، مي‌فرمايد: «همانا كه در سخنان باطل به بازي مشغولند». آيات قرآن را به «دروغ»، و معجزات پيامبر را سحر مي‌خوانند و آورنده آنرا «مجنون» مي‌شمرند، همه‌ي حقايق را به بازي گرفته و به سخريه و استهزاء در برابر آنها مي‌پردازند. با سخنان باطل و بي‌منطق به جنگ حق بر مي‌خيزند، و براي رسيدن به مقصود خود از هيچ تهمت و دروغي ابا ندارند[4].
[1] - اقتباس از منشور جاويد، جعفر سبحاني، ج 9، صص 456-455
[4] - تفسير نمونه، ناصر مكارم شيرازي و همكاران، ج 22، ص 420
