حشر اذان گويان
اذان‌گويان، روز قيامت با قيافه‌ي زيبا و چهره نوراني و قد بلند وارد مي‌شوند به طوري كه از تمام اهل محشر به اندازه يك سر و گردن بلندترند، آنان با پيامبران، شهدا و صالحين محشور مي‌گردند. در اين رابطه رواياتي از معصومين (ع) درباره‌ي اهميت اذان و موقعيت اذان گويان در قيامت وارد شده است.
نقل مي‌كنند عده‌اي از علماي يهود خدمت پيامبر اسلام(ص) آمده و سوالاتي نمودند، از جمله: درباره‌ي اذان و اذان‌گويان سوال كردند. آن حضرت فرمودند: «خداوند متعال به من اذان را عطا كرده است... سپس فرمودند: اذان‌گويان من روز قيامت محشور مي‌شوند در حالي كه تنها نيستند. بلكه با پيامبران و صديقين و شهدا و صالحين خواهند بود»[1].
و اميرالمؤمنين (ع) فرمودند: «در روز قيامت موقعي كه مردم از قبرهاي خود بيرون مي‌آيند، اذان گويانشان در حالي محشور مي‌شوند كه از همه اهل محشر گردن آنان بلندتر است! (به طوري كه تمام مردم و زمين عرصات را از دور مشاهده مي‌كنند»[2].
و در اين رابطه حضرت رسول اكرم (ص) فرمودند: «هر كس براي خدا هفت سال اذان بگويد، محشور مي‌شود در حالي كه گناهي براي او نيست»[3].
[1] - بحارالانوار، محمدباقر مجلسي، ج 81، ص 116
[2]- المحاسن، ابي جعفر احمد بن محمد بن خالد البرقي، تحقيق سيدمهدي رجائي، المعاونيه العالمي لأهل البيت (ع)، قم، 1413، ج 1، ص 121
[3] - بحارالانوار، محمدباقر مجلسي، ج 81، ص 149
