حشر علماء
حشر علماي دين و شيعه در قيامت بسيار جالب است! آنان با وضعيتي محشور مي‌شوند كه مردم عرصات آرزو مي‌كنند اي كاش ما هم عالم بوديم و الان در صف ايشان قرار مي‌گرفتيم و با ايشان محشور مي‌شديم و سعادتمند بوديم.
اميرالمؤمنين (ع) در رابطه با حشر علماي شيعه مي‌فرمايد: «كسي كه از شيعيان ما عالم به دين باشد و ضعفا در دين و افراد جاهل را با علم خودش از گمراهي و جهالت به نور علم و دين آشنا كند، روز قيامت در حالي محشور مي‌شود كه تاجي از نور بر سرش قرار دارد كه بوسيله آن تمام اهل محشر از تاريكي نجات پيدا مي‌كنند. حله‌اي بر او پوشيده‌اند كه ارزش يك تار آن از تمام دنيا و آنچه در آن است با ارزشتر است (ارزش آن را خدا مي‌داند و بس)»[1].
و امام حسن مجتبي (ع) چنين فرمودند: «علماي شيعه، يعني كساني كه راجع به احكام دين و آگاهي مردم كوشش كرده و آنها را از جهالت و ناداني نجات داده‌اند، روز قيامت در حالي محشور مي‌شوند كه بر سر هر كدام تاجي از نور است و نور آن تمام صحراي عرصات را روشن كرده و شعاع آن تا فاصله سيصد هزار سال را نوراني مي‌گرداند. كساني كه از علم آن عالم استفاده كرده و به شاخه‌اي از آن نور آويزان شده و در درجات بالاي بهشت قرار گرفته و در منزلهايي كه در مقابل منازل اساتيد خود قرار دارند مسكن كرده و در غرفه‌هاي آنها به استراحت و لذت بردن مي‌پردازند»[2].
در روايتي از امام علي بن موسي الرضا (ع) آمده: «در حالي علما محشور شوند، ملائكه در كنار قبرشان به پا ايستاده و چون بيرون آمدند، آنان را بر بالهاي خود سوار كرده و در منزلهايشان در بهشت فرود مي‌آورند»[3].
[1] - بحارالانوار، محمدباقر مجلسي، ج 7، ص 224، ح 143
