حشر فاطمه (س)
وقتي قيامت بر پا شود جبرئيل به عده‌اي از فرشتگان و حورالعين، ناقه‌اي از ناقه‌هاي بهشتي را كه دو پهلوي آن به طرز زيبايي آراسته شده و مهارش از مرواريد، پاهايش از زمرد سبز، دمش از مشك خوش بود و چشم‌هايش از ياقوت سرخ است. در حالي كه جبرئيل مهار آن را در دست دارد، مي‌آورند كنار قبر حضرت فاطمه (س) او را سوار كرده و به سوي بهشت حركت مي‌دهند[1].
پيامبر اسلام (ص) فرمودند: «دخترم فاطمه (س) در حالي محشور مي‌شود كه حله كرامت در تن دارد و آن حله با آب حيات عجين شده، وقتي مردم او را ببينند تعجب مي‌كنند! سپس هزار حُلّه از حُلّه‌هاي بهشتي به او پوشانند كه بر هر حُلّه‌اي با خط سبز نوشته شده: دختر محمد(ص) را به بهترين صورت و زيباترين كرامت و خوبترين منظر داخل بهشت نماييد. پس همانگونه كه عروس در شب زفاف با تمام احترام، به حجله و به سوي خانه‌ي بخت برده مي‌شود حضرت فاطمه (س) را با هفتاد هزار كنيز بهشتي كه با او همراه باشند به بهشت مي‌برند»[2].
[1] - بحارالانوار، محمدباقر مجلسي، ج 43، ص 219، ح 1
