ریا کاری، پیامد همراهی و اطاعت از شیطان

ریا کاری

ریا کاری، پیامد همراهی و اطاعت از شیطان می باشد.[1] ریا عبارت است از: طلب كردن اعتبار و منزلت در نزد مردم به وسيله افعال خير و پسنديده، يا آثارى كه دلالت‏ بر صفت نيك كند.[2] و مراد از آثار داله بر خير، افعالى است‏ كه خود آن فعل، خير نباشد و ليكن از آن، پى به امور خير توان برد، مثل: اظهار ضعف‏ و بى‏حالى به جهت فهمانيدن كم خوراكى و روزه بودن يا بيدارى شب. و مثل آه بى‏اختيار كشيدن به جهت اظهار اينكه به فكر خدا، يا احوال روز جزا افتاده است، و امثال اينها.

خداوند متعال، اعمال ريائى را همرديف عدم ايمان به خدا و روز قيامت و همنشينى با شيطان شمرده و مى­فرمايد: آنها كسانى هستند كه اموال خود را براى نشان دادن به مردم انفاق مى كنند و ايمان به خداوند و روز باز پسين ندارند (چرا كه شيطان رفيق و همنشين آنها است) و كسى كه شيطان قرين اوست بد قرينى انتخاب كرده است. «وَالَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَمَن يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَهُ قَرِينًا فَسَاءَ قَرِينًا»[3]

به اين ترتيب، رياكاران دوست شيطان[4] و فاقد ايمان قاطع به مبدا و معاد هستند.[5]

از حضرت رسول(صلى الله عليه و آله) مروى است كه فرمودند: «به درستى كه ‏بدترين چيزى كه بر شما مى‏ترسم شرك اصغر است. عرض كردند كه: شرك اصغر چيست؟ فرمود: ريا. خداوند عزوجل، در روز قيامت وقتى كه جزاى بندگان را دهد به ‏ريا كاران مى‏فرمايد كه: شما برويد پيش كسانى كه از براى ايشان ريا كرديد، و ببينيد كه‏ آيا جزاى شما در نزد ايشان هست ‏يا نه‏»[6]

و نيز از آن حضرت منقول است كه: «خداوند تعالى فرمود: هر كه عملى بجا آورد كه غير مرا در آن شريك سازد، همه آن عمل از غير است، و من نيز از آن عمل بيزارم‏» .[7]

و نيز از همان حضرت آمده است كه فرمود: «لايَقْبَلُ اللّهُ عَمَلاً فيهِ مِقْدارُ ذَرَّة مِنْ رِياء»[8]; خداوند عملى را كه ذره اى از ريا در آن باشد قبول نمى كند!

رياء امر خطرناكى است كه خيلى‏ها از وجود آن در افعالشان غافل هستند و در ظاهر آن را انكار مى‏نمايند، اما با انكار، ريا برطرف نمى‏شود، بلكه براى رفع آن از درون خود، مجاهده و مراقبت همه جانبه لازم است، چون كه افرادى يك عمر اعمال عبادى انجام مى‏دهند، ولى از ثمرات عمل خالص از ريا كه حكمت باشد، بى بهره هستند.