روشن است که مهم ترین وظیفه ى دولت امام مهدى (علیه السّلام) ریشه کن کردن ستم وستمگران از سطح جامعه وساختن جامعه اى پاک وبا طراوت در سراسر کره ى زمین است. ونیز روشن است که پاک سازى چنین جامعه اى از لوث وجود پلیدى هاى ناشى از دورى انسان ها از کرامت انسانى خویش، آن هم بدون هیچ گونه سُستى وکوتاه آمدن در اجراى دستورهاى حیات بخش خدایى، مستلزمِ درگیرى با پایگاه هاى سلطه ى اهریمنانى است که منافع خویش را فقط در دلِ سیاه جامعه ى دور از اولیاى خدا یافته اند.
اصلاحِ چنین جامعه اى که لبریز از بیدادگرى وفساد است، کارى بس دشوار خواهد بود؛ زیرا، همان طور که در گذشته بدان اشاره شد، امام (علیه السّلام) برنامه هاى خود را از راه هاى عادى ودر چهارچوب ملاک ها وقانون هاى طبیعى به اجرا در میآورد که یکى از آن ها پیشرفت دین وآیین خدا از طریق یارى بندگان صالح است.
از سویى، اداره ى جامعه اى رهیده از بندهاى بردگى شیطان پرستان، آن هم به گستردگى تمام زمین، دولتى قوى وکارآمد مى طلبد، دولتى که از یاران ودست یارانى ویژه تشکیل شده باشد، یاورانى که از هر جهت شایستگى هاى لازم براى تحمّل مبارزات طاقت فرساى اوّلیه وسختى هاى اداره ى جامعه ى پس از ظهور را داشته باشند تا در کنار ایشان، ناهموارى ها، هموار گردد وآن رهبر یگانه از بیابان غربت وتنهایى رها شود وزمین را لبریز از عدل وداد کند.
این، مطلبى است که علاوه بر، برخوردارى از پشتوانه ى عقلى، در برخى از روایات هم مورد اشاره قرار گرفته است. فضیل بن یساراز امام صادق (علیه السّلام) نقل مى کند که دربارهِ حضرت مهدى (علیه السّلام) فرمود:
له کنز بالطالقان ما هو بذهب ولافضّه…، ورجالٌ کأنّ قلوبهم زبرالحدید… بهم یَنصُرُ اللّهُ اِمامَ الحق؛(۱) براى حضرت مهدى (علیه السّلام) گنجى است در طالقان که از جنس طلا ونقره نیست… مردانى هستند که استوارى دل هایشان براى دین خدا، همانند آهن است… خداوند متعال، به دست ایشان، امام وپیشواى حق را یارى مى کند.
در حدیث دیگرى مفضّل بن عمر از امام ششم، حضرت جعفر بن محمد صادق (علیهما السّلام)، روایت مى کند که آن حضرت فرمود: وقتى امام مهدى (علیه السّلام) ظهور مى کند، از جمله اوصافى که براى یاران خویش، هنگامِ فراخواندن ایشان، بیان مى کند، این صفت است: (ومَن ذخرهم لِنُصرتى… اى کسانى که خداوند شما را براى یارى ونصرت من ذخیره کرده است).(2)
در روایتى از اهل سنّت آمده است:
عن ابى جعفر قال: یظهر المهدى فى یوم عاشوراء…، قائمٌ بین الرُّکن والمقام، وجبریلُ عن یمَینِهِ ومیکائیل عن یساره، وتصیر اِلیهِ شیعتُه مِن اطرافِ الارض تطوى لهم طیّاً حتّى یبایعوه، فیَملأ بِهمُ الارضَ عدلاً، کما مُلِئَت جوراً وظُلما؛(3) مهدى (علیه السّلام) در روز عاشورا ظهور مى کند… او، کنار خانه ى خدا بین رکن ومقام مى ایستد. جبرییل، در سمت راست او، ومیکاییل، در سمت چپ او قرار مى گیرد. شیعیان او، از مناطق مختلف (گوشه وکنار) زمین به سوى او روانه مى شوند، به گونه اى که گویا زمین زیر گام هایشان حرکت مى کند، تا این که با او بیعت مى کنند. او، با کمک ایشان، زمین را پر از عدل وداد مى کند همان طور که مالامال از ستم آشکار ونهان گشته بود.
همان گونه که مشاهده مى شود، در این چند روایت شریف بعد از، تصریح به جایگاه نصرت رسانى اطرافیان امام زمان (علیه السّلام) با عبارت (یملأ بهم الارض عدلاً) این مطلب خاطر نشان گشته که آن حضرت با کمک یارانِ با وفایش، زمین را پُر از عدل وداد مى کند. وباید دانست که این، مسیرى است که با مرور تاریخ وبررسى سرگذشت اولیاى خدا در امّت هاى پیشین، به روشنى، به ما رُخ مى نمایاند. آری! سنّت الهى براى پیشبرد اهداف دین وآیین حق، بر پایه ى یارى ومدد رسانى انسان هاى صالح به اولیاى اللّه استوار شده است.
***************
(۱) بحار الانوار، ج ۵۲، باب ۲۶، ح ۸۲، ص ۳۰۷ – ۳۰۸٫
(2) بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۷؛ مکیال المکارم، ج ۱، ص ۳۶۰، ح ۶۳۲٫
(3) عقد الدرر، ص ۹۸٫
