به رنگ اصفهان در اولین شب خود در میدان امام همایش طنزنده رود را با حضور هوشنگ حریرچیان و جمعی از شاعران طنز استان اصفهان و علاقمندان به طنز در ضلع شرقی میدان امام برگزار کرد.
در این همایش هوشنگ حریرچیان هنرمند عرصه تئاتر و تلویزیون خطاب به حاضران گفت: من در اکثر تله ها با لهجه شیرین اصفهانی صحبت می کنم؛ اما در بعضی از فیلم ها این طور نیست.
این هنرمند عرصه تئاتر با کمال فروتنی عنوان کرد: که من در شعر طنز جایگاهی ندارم و این جا در حد من نبوده است که بخواهم برنامه ای را اجرا کنم و من در این جایگاه حق صحبت ندارم. او لطیفه ای تعریف کرد و ادامه داد: از من خواستند که در این جا بیایم و مردم را بخندانم.
اصفهان همه چیز دارد
حریرچیان درباره اصفهان بیتی خواند با این مضمون که آنچه خوبان همه دارند تو تنها داری و بیان کرد: اصفهان همه چیز دارد اگر در فرانسه برج ایفل وجود دارد، ما هم منار جنبان داریم. برج ایفل را نمی شود تکان داد، اما منار جنبان را می شود تکان داد. حمام شیخ بهایی ۴۰۰ سال با یک شمع روشن می شده است و خزانه اش همیشه گرم بوده است، اما کارشناسان که می خواستند از این قضیه سر در آروند آن را خراب کردند.
مسجد شیخ لطف ا لله بزرگترین کلکس یون دنیاست
وی به زیبایی معماری و آثار تاریخی اصفهان اشاره کرد و اظهار داشت: اصفهان مسجد شیخ لطف الله دارد. مسجدی که بزرگترین کلکسیون دنیاست. مسجد امام و چهل ستون و تمام اب نیه تاریخی که در اصفهان وجود دارد از زیبایی خاصی برخوردار است و نظیر ان در کل دنیا وجود ندارد.
این هنرمند اصفهانی گفت: در بازار اصفهان از هر نوع صنایع دستی که بخواهیم موجود است و این بازار نشان دهنده هنر اصیل ایرانی در اصفهان است که در همه ابعاد و از همه نوع در آن دیده می شود.
حریرچیان درباره موسیقی اصفهان یادآور شد: در اصفهان هنوز صدای نی استاد حسن کسایی هنرمند چیره دست اصفهانی به گوش می رسد و زنده است.
استاد جلیل شهناز در این شهر هنوز در خاطره ها باقی است
وی با بیان این که همه زیبایی های دنیا در اصفهان جمع شده است؛ تصریح کرد: لهجه اصفهان زیبایی های خاص خود را دارد. اما طنازی اصفهانی ها گاهی از از این حد فراتر رفته است. یک روز یکی از توریست های خارجی به اصفهان آمده بود و درباره اصفهان گفته بود که در این شهر چند پل بر روی خاک زده اند آنها چقدر ساده هستند که این کار را انجام داده اند. وی خنده ای کرد و با بیان این مطلب گفت: شاهرگ حیاتی اصفهان خشک شده است همه با هم دست بر دعا برداریم تا دوباره شاهرگ حیاتی اصفهان جانی تازه بگیرد و زاینده پر آب و زنده شود.
باید گویش اصفهانی احیا شود
استاد علی شیرانی متخلص به «سخا» مسوول دفتر انجمن ادبی شعر استان اصفهان در این همایش با بیان این که باید گویش اصفهانی احیا شود؛ گفت: حلقه طنز استان اصفهان روزهای چهارشنبه در خانه هنرمندان برگزارمی شود که در آن اساتید و جوانان طنز پرداز با اشعار خود طنازی می کنند. این حلقه همه شاعران طنز پرداز را در خود فرا می خواند و همه علاقمندان می توانند در روزهای چهارشنبه به این حلقه وارد شوند.
وی با بیان این که شعر طنز می تواند یک تراژدی اجتماعی و انتقادی از مسائل اجتماعی باشد، بیان کرد: شاعران طنز پرداز می توانند مسائل و مشکلات جامعه را به زبان طنز به مردم بازگو کنند و به گوش مسوولین برسانند. طنز تریبونی برای واکاوی مسائل جامعه است.
سخا گفت: مردم اصفهان با لهجه شیرینی که دارند با گویش های اصفهانی آشنا هستند و گاهی بر اثر برخورد فرهنگ ها این گویش ها پنهان می شود و مردم کمتر به کار می برنند. حلقه های طنز و شاعران طنز پرداز در این حلقه ها باید این رسالت را به گوش مردم اصفها ن برسانند تا گویش هایی که پنهان شده است دوباره احیا شود.
لیلا لندی دبیر این همایش و مدیر باغ بانوان نوش گفت: این همایش با هدف احیای گویش اصفهانی برگزارشد که علاقمندان با حضور خودشان این موضوع را متذکر شدند که تا چه اصفهانی ها به این مطلب اهمیت می دهند.
مردم اصفهان مردمی بذله گو و طنازهستند
لندی مردم اصفهان را مردمی بذله گو و طناز دانست و گفت: اصفهان تلفیقی از بهترین های فرهنگ و هنر را در خود دارد و اگر گویش اصفهانی نیز احیا شود اصفهان دیگر هیچ چیزی کم ندارد.
وی به وجود حلقه طنز در خانه هنرمندان اشاره کرد و ادامه داد: این همایش اولین همایش است که با عنوان طنزنده رود در اصفهان برگزار می شود که به همت سازمان فرهنگی تفریحی شهردای اصفهان و دبیر اجرایی جشنواره های کمدی و طنز در اصفهان برگزار شده است. از این پس برنامه های ما با هدف و ایجاد لهجه شیرین اصفهانی دربین مردم به صورت مداوم و ماهی یک بار برگزار خواهد شد.
حاشیه ها:
دکور برنامه با پوسترهای رنگی تزیین شده بود و این جا بود که همایش طنزنده رود به رنگ اصفهان در آمده بود. رنگی که تلفیقی از همه رنگ هاست. اصفهان رنگارنگ آن هم در فصل اردیبهشت که زیباترین فصل خداست.
باران این روز باعث نشد تا علاقمندان از این برنامه استقبال نکنند و در حدود ۵۰۰ مخاطب به این همایش آمده بودند. ابتدای برنامه با صدای ضرب آهنگ مرشد زورخانه جان گرفت. ضرب آهنگی که انسان را به یاد گود زورخانه می اندازد، جایی که در آن پهلوانان به مولایشان حضرت علی (ع) اقتدا می کنند.
مستعان مجری برنامه به روی سن حاضر شد و از اصفهان گفت: از اصفهان زمان صفویه و شاه عباس و شاهنگی نقال و قصه گوی رادیو نیز در این مراسم حاضر شد و نقل اصفهان را از زمان ملک شاه تا خواجه نظام الملک به رشته سخن کشید.
شاعران طنز پرداز و بذله گوی اصفهانی آمده بودند تا عصری به یاد ماندنی را در اولین روز از هفته اصفهان به نمایش بگذارند.
محمد رشتیان اولین شاعر طنز پرداز اصفهانی پشت تریبون قرار گرفت و به زبان انگلیسی به میهمانان خارجی که برای دیدن میدان امام آمده بودند؛ خوش آمد گفت. او چند بیتی از کتاب مثنوی «یه وختی بود دیفالی خونا قشنگ بود» را سر آغاز این همایش قرارداد.
رشتیان با لهجه شیرین اصفهانی گفت: یه وختی بود دیفال خونا قشنگ بود/ پنجره داشت پنجره رنگ وارنگ بود/
پس از اتمام شعرش صدای تشویق ها بلند شد.
دومین شاعر آزاد بود که یک غزل طنز درباره مادر زن خواند.
یوسف خوش نظر شاعر جوان دیگری بود که برای شعر خوانی به روی سن آمد. او دو بیتی درباره اصفهان گفت و غزلی با این مضمون به گویش شهرضایی خواند.
« ای یه دوتا من شنفتم ک بچا شهر زبلن
روزا فکری درسن شب تا سحر غرق گلن»
محمد رضا کاکایی متخلص به شفا شاعر دیگری بود که غزلی درباره امام رضا(ع) با لهجه شیرین اصفهانی خواند.
در میان این همایش تئاتری پیرامون محاوره و لغات اصفهانی اجرا شد که با تشویق های مکرر حاضران روبرو شد. در این تئاتر اکثر کلماتی که با لهجه شیرین اصفهانی به کار برده می شود به رشته سخن کشیده شد و بسیاری از مهمانان که اکثر کلمات را نمی دانستند با آنها آشنا شدند.
بازیگر تئاتر گفت: تئاتر در دوران سلجوقیان شکل گرفته و به نام مکتب اصفهان نامگذاری شده است و از استاد حریرچیان که در جمع حاضر بود به عنوان پیشکسوت تئاتر اصفهان نام برد.
استاد طالبی طنز پرداز دیگر اصفهانی بود که با بذله گویی هایش جمعیت حاضر را به وجد آورد.
او در ابتدای کلام گفت:« یارب ز دو چیز می برم بر تو پناه/ اول ز موتور سوار و دوم ز گناه/ با دیدن هر موتور سوار از وحشت/ گویم لا حول و لا قوه الا بالله
ذوالفقاری شاعری از دهاقان متخلص به «زورو» که با اشعارش صدای خنده حاضرین را به اوج رساند.
به همه طنز پردازان این همایش یادبودی از سوی سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان اهدا شد.
