مکن با فرومایه مردم نشست
وگر چارتا آدم ولووی و سهار مَگَرد
همی یاد دارم زعهد صغر که عیدی برون آمدم با پدر
خیلی وقت پیشته یادمن کوچک هستروم عید گپ هوند وگربمبا رفتوم از لهر صحرا
به بازیچه مشغول مردم شدم در آشوب خلق از پدر گم شدم
واگر چولنگو مشغول گازی بودم که وحتی خبرم بو که به بمبا گم امکردی
بر آوردم از هول و دهشت خروش پدر ناگهانم بمالید گوش
از ترس که بلکه دزد به مه بدزت شرو امکه به غار وفریاد / یهو بپما هوند و ایگو ای چوک ولو
چه گوری رفتی٬ هرچه چهک شسته گوش مه صدوهشتاد درجه نتاو ایکه
که ای شوخ چشم آخرت چند بار بگفتم که دستم زدامن مدار
ای ولویی احمک ٬ چند بار به تو امگو که بُش لُنگ مه ول مکن که گم اَبی؟!
به تنها ندادند شدن طفل خرد که مشکل توان راه نادیده بُرد
چوک کوچکو خو هیچی نادنت ٬ خوش تهناکی خیلی مشکلن که بتونت راه لهر پیدا بکنت
تو هم طفل راهی به سعی ای فقیر برو دامن راه دانان بگیر
ای بیچاره تو هنوزا چولنگی ريال هنوزا تهناکی جایی رفتن و کاری کردن به تو زودن
بره وگر کسایی که زرنگن و ایی راهو طی شوکردی و بلدن .بره از اوشو راه ورسمش یاد بگه
مکن با فرومایه مردم نشست چو کردی٬ زهیبت فرو شوی دست
وگرچارتا چوکلک ولوویی از صحب تا شوم گازی ورق مکن
که اگه ایی کارو بکنی خاک ورسر خوت ضرر اکنی که چون شخصیتت زیر اتات
به فتراک پاکان در آویز چنگ که عارف ندارد ز دریوزه ننگ
وگر آدموی خوب و صالح بگرد که خداشناس از طلب کردن به خدا شرم اینین
مریدان به قوت زطفلان کم اند مشایخ چو دیوار مستحکم اند
چارتا چوکلک که ۲ تا کتاب بشته شونخوندی و ادعای علم شوهستی هنوز تازه کارن
آدموی گپ عالمن و مثل دیوال بتونین بره از ایشو علم یاد بگه
بیاموز از رفتار از آن طفل خرد که چون استعانت به دیوار برد
از طفل کوچک که تازه راه رفتن یاد نگتن یاد بگه که وختی شا راه برت
به خو چطو به دیوال اگنارت و از دیوال کمک اگنت
برو خوشه چین باش سعدی صفت که گرد آوری خرمن معرفت
خوشه چین منظورش کسین که باقیمانده ی محصول بخو از زمین کشاورزی جمع اکنت
و همه جا اگردت . بره مثل سعدی رو زمینوی زراعتی و زمینویی که چیزی شوکاشتی و... هرچه زیاد
شوکردی به خو جم بکو که کم کم بار تو زیاد ابو (منظور که همیشه به مجالس بزرگان برو و علم یاد بگیر)
کنون با خرد باید انباز گشت که فردا نماند ره بازگشت
وقتی که جوونی و انرژی تستی و مثه خرگوش جست وخیز اکنی بره دمبال دانش که صباه که پیربودی
و موردی دگه بخو بکشی ناتونی بربگردی. بزن پل که جن از سرت بالا برت پشتا نتای
