بر دو چشمان تو سوگند ، در تمام ملک هستی

اولین عشقم تو بودی ، آخرین عشقم تو هستی

سر زدی همچون ستاره ، در شب تنهایی من

همچو باران بهاری ، تن کشیدی روزگاری ، در حریم شوره زاری

در قلب سردم زد جوانه ، گل های خودروی ترانه

شیرین ترین افسانه ها ، پر شد ز ما در خانه ها ، قصه های عاشقانه

می ماند از ما این ترانه ، بر روی لب ها جاودانه

در قحطی عشق و وفا ، از عشق ما باشد نشانه ، بعد ما در این زمانه !





آمدم تا عاشقانه در کنار تو بمانم ، تا برای تو بمیرم ، مهربان من !

آمدم ای نازنینم تا به جبران گذشته ، سر ز پایت بر نگیرم ، همزبان من !

آمدم تا آن که باشم تکیه گاه خستگی هات ، ای گل نیلوفر من !

تا سحرگاهان بپیچد عطر گرم بازوانت در حریم بستر من ، مهربان من !

بر دو چشم من نگا کن ، تو منو از من جدا کن ، با محبت آشنا کن

ترک آن افسانه ها کن ، مهربانی را صدا کن ، این تو و من را رها کن ، نازنینم

تو منو از نو بنا کن !