از جمله مسائلی که مورد بحث بزرگسالان و جوانان تحصیل کرده است و در خانواده و اجتماع پیرامون آن گفتگو بسیار می شود مسأله ایمان به خدا و اعتقاد به خداوند است.
بعضی از جوانان با پیمودن مدارج علمی، ایمانشان به خدا محکمتر می شود و به مبانی دینی بیش از پیش دلبستگی پیدا می کنند. این قبیل جوانان با ایمان گرچه ممکن است پاره ای از مسائل غیر اصولی را که مورد علاقه والدین و دیگر بزرگسالان است به حساب دین نیاورند و از قبول آن ها سر باز زنند ولی بر اثر تحصیل علم، در ایمان به خدا و اعتقاد به تعالیم دینی مطمئن تر می شوند و نسبت به مسائل معنوی آگاهی و بینش بهتری پیدا می کنند.
اما بعضی از جوانان مسلمان بر اثر تحصیلات چند ساله، معلوماتی کسب می کنند و مطالبی را در پاره ای از رشته های علمی فرا می گیرند ولی اغلب آن ها در علوم الهی و مسائل دینی بی اطلاع یا کم اطلاع اند. اینان با تکیه به آنچه آموخته اند به خود اجازه می دهند که در تمام بحث های مذهبی وارد شوند و کتابهای مادیون و الهیون را بخوانند.
سخنان موافقین و مخالفین خدا را بشنوند و چون به اندازه کافی سرمایه علمی ندارند نمی توانند با افکار نارسای خود مطالب را به خوبی تجزیه و تحلیل کنند. در خانواده هایی که اختلافات مذهبی و تضاد فکری، عمیق و ریشه دار است همواره بزرگسالان و جوانان با یکدیگر در کشمکش و نزاع هستند و هر گروهی گروه دیگر را با بدبینی و سوء نظر می نگرند.
هر قدر دانش بشر افزایش می یابد و اسرار خلقت آشکارتر می گردد، دانشمندان به نظام متقن و سازمان منظم جهان بیشتر واقف می شوند و نقشه حکیمانه عالم را بهتر می فهمند. پیشرفت علوم و بالا رفتن سطح معلومات بشر در رشته های مختلف، بر ارزش خداپرستی و تعداد خداپرستان می افزاید.
جوانان درس خوانده باید همواره به این نکته توجه داشته باشند که افراد خودخواه و فاقد اخلاق که مدارجی را در تحصیل علم می پیمایند و مطالبی را می آموزند در معرض خطر قرار می گیرند. چه ممکن است از معلومات خود سوء استفاده کنند، از مسیر حق و فضیلت منحرف شوند و به انواع گناهان و سیئات اخلاقی آلوده گردند.
بعضی از جوانان تحصیلکرده تصور می کنند که خداپرستی آئین کهنه و قدیمی است و مادیگری یک نظریه جدید و یک روش مدرن است و بر اثر انقلاب فرهنگی نوین به وجود آمده است. برای آنکه خود را متجدد جلوه دهند به صف مادیون می پیوندند و از نظریه آنان سخن می گویند. غافل از آنکه مادیگری نیز دارای سوابق کهن است و گروه مادی و الهی در تمام قرون و اعصار گذشته وجود داشته و امروز نیز وجود دارند.
حضرت علی (ع) می فرمایند: در علم و ادب بکوشید چه آنکه عِالم، عزیز و گرانقدر است اگرچه به خاندان بزرگی منتسب نباشد، اگر چه فقیر بی بضاعت باشد و اگر چه جوان باشد. (شرح ابن ابی الحدید، ج 20، ص332)
جوانان نباید تحصیلاتشان باعث غرورشان شود و مطالعه پاره ای از کتب مادیون آنان را به گمراهی سوق دهد. در دنیای نوین صدها دانشمند بزرگ و عالیند که رهبران فرهنگ جدیدند و بعضی از آنها در سطح خود به دریافت جایزه نوبل موفق شده اند پیرو مکاتب الهی هستند و جهان را آفریده خداوند دانا و توانا می دانند. بنابراین کسانی که دانش را به منظور استفاده های ناروا کسب می کنند و می خواهند آن را وسیله ارضاء تمنیات غیر مشروع خود قرار دهند در نظر پیشوایان دین مطرودند و اسلام پیروان خود را از آن بر حذر داشته است.
