سامانه‌های تولید و بازیابی اکسیژن، سیستمهای پیشرفته بازیابی آب، تجهیزات کنترل دما و رطوبت و بسیاری دیگر از ملزومات مورد نیاز یک فضاپیمای سرنشین‌دار برای حفاظت از زندگی و سلامت فضانوردان را می‌توان گوشه‌ای از چالش‌های یک مهندس فضایی در چنین پروژه‌هایی برشمرد.
طراحی و تولید لباس فضایی مناسب برای فضانوردان به منظور انجام فعالیتهای خارج از فضاپیما نیز از موارد دیگری است که فناوری فضایی را برای مهندسان جوان جذاب می‌نماید. لباس فضایی در واقع یک سفینه فضایی مینیاتوری است که باید همه ملزومات مورد نیاز فضانورد، اعم از وسایل محافظت از حیات، ارتباطات، آب آشامیدنی، سیستمهای کنترل دما و رطوبت و سایر نیازمندیهای یک انسان را همگی در ابعادی کوچک اما با همان کارایی در خود داشته باشد.
ما در فضا عمدتاْ با سه چالش بزرگ روبرو هستیم که باعث می‌شود تکنولوژی فضایی را دارای ویژگیهای بسیار مخصوص به خودی نماید. خلاء، بی‌وزنی و امواج یا ذرات پرانرژی خطرناکی که به طور معمول توسط لایه‌های مختلف جو زمین و یا سپر حرارتی این سیاره، جذب و یا از ما دور نگاه داشته می شوند.
عدم وجود اتمسفر تنها برای موجودات زنده محتاج به اکسیژن خطرناک نیست بلکه خلاء به معنی از دست دادن انتقال حرارتی در اثر جریان همرفتی نیز است و این برای یک مهندس طراح یعنی عوض شدن همه ذهنیتهای علمی و تکنولوژیکی. بی‌وزنی ناشی از حرکت در مدار نیز بر بسیاری از پارامترهای طراحی یک محموله فضایی اثر قابل توجهی می‌گذارد. دلیل گفته شده باعث شده است که فناوری مورد نیاز صنعت فضایی جهان مختص به خود بوده و شاخه جدیدی را در مجموعه های فن‌پیشه دنیا از آن خود نماید. ذرات باردار پرانرژی که از خورشید به سمت زمین می‌وزند و محدوده وسیعی از امواج الکترومعناطیسی تابیده شده از خورشید که در حالت عادی توسط جو زمین جذب میشوند علاوه بر مشکلات زیستی گرفتاریهای فنی نیز در پی دارند. اشتباه محاسباتی کامپیوترهای فضایی در اثر نفوذ ذرات باردار پرانرژی خطر قابل ملاحظه‌ای است که در ورای مدار اطراف زمین گریبانگیر یک مهندس فضایی خواهد شد.
اما امروزه ما شاهد هستیم که فناوری فضایی از دوردست وهم‌انگیز فضا به ریزترین جزئیات زندگی روزمره ما تا حتی آشپزخانه‌ها پایین آمده است. کاربردهای فناوری فضایی امروزه قابل تفکیک از زندگی روزمره نوع بشر نیست. ناوبری ماهواره‌ای، ارتباطات راه دور، پخش ماهواره‌ای برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی، پیش‌بینی وضع هوا و صدها کاربرد غیر مستقیم از فناوری فضایی به جزییترین لایه های زندگی بشر وارد شده است.
کامپیوترها و مخابرات رادیویی که روزگاری لبه حمله فناوری فضایی محسوب می‌شدند، امروزه پیش پا افتاده‌ترین ابزاری هستند که تصور زندگی بدون آنها غیر ممکن است. در دوران طلایی مسابقه فضایی بین دو ابرقدرت زمانه جنگ سرد، بیشتر این فناوری‌ها ایجاد و توسعه یافتند اما سالها طول کشید تا کالاهایی که از آن فناوریهای پیشرفته سود می‌بردند به خانه‌های ما راه پیدا کنند. تصویربرداری دیجیتال، فناوری تلفن همراه، اینترنت، مواد جدید و بسیاری دیگر از این‌گونه نوآوریهای علمی و فن‌آورانه در حقیقت محصولات مستقیم یا غیر مستقیم تلاش بشر برای سفر به فضا بوده است.
موشکهای فضایی تک مرحله‌ای، فناوری استفاده پاک‌تر از فضا برای جلوگیری از تولید پسماندهای فضایی، کارخانه‌های مداری برای تولید دارو و یا آلیاژهای ویژه، هتل‌های فضایی، کلونی‌سازی و یا مسکونی سازی فضا، آسانسورهای فضایی و ده‌ها ایده هیجان‌انگیز دیگر خواهد برد. فناوری فضایی محصول تلاش خستگی ناپذیر بشر برای سفر به سرزمین افسونگری است که قرنها ذهن جستجوگر او را به خود مشغول کرده بود. کنستانتین تسیلکوفسکی روسی روزگاری نه چندان دور گفته بود که "زمین گاهواره بشر است اما هیچ کودکی تا ابد در گاهواره خود باقی نخواهد ماند." بشر اما برای برای خروج از این گاهواره آبی رنگ نیاز دارد تا خیلی چیزهای جدید یاد گیرد
