ابو جعفر شامى گويد: مردى در شام كه نامش هلقام بن اءبى هلقام بود براى من حديث كـرد كـه خدمت حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام رفتم ، باو عرضكردم : فدايت شوم يـك دعـاى جـامـعـى بـراى دنـيـا و آخرت بمن بياموز كه كوتاه باشد، فرمود: پس از نماز صـبـح تـا آفتاب زدن بگو :
سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَسْأَلُهُ مِنْ فَضْلِهِ.
هـلقـام گـويـد: مـن از هـمـه فاميلم حالم بدتر بود (و در اثر خواندن اين دعا) از مردى ندانسته بمن ارثى رسيد كه من گمان نداشتم ميان من و آنمرد خويشاوندى باشد، و اكنون مـن از تـمـام فـامـيـلم زنـدگـانـيم بهتر است ، و اين نيست جز بواسطه آن دعائى كه آقايم حضرت موسى ابن جعفر عليهماالسلام بمن آموخت
منبع : اصول كافى جلد 4 صفحه : 330 رواية : 12
