پژوهشگران علوم پزشکی در کشور ژاپن می گویند نتایج بررسی های آنان نشان داده است افرادی که به دلیل نوع شغل خود ساعت های زیادی به صفحه نمایشگر رایانه خیره می شوند، با تغییراتی در مایع اشکی چشم روبرو و در نهایت به بیماری خشکی چشم مبتلا می شوند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، بیماری خشکی چشم نوعی بیماری است که درصورت نبود اشک کافی در چشم یا بخار شدن سریع آن در افراد بروز می یابد.
علائم خشکی چشم از اختلالات مختصر(تحریک چشم) تا بیماری های شدید سطحی چشم را شامل می شود و علائم بیماری در پایان روز بدتر می شود.
همچنین احساس وجود جسم خارجی، سوزش، خشکی، ترس از نور، در موارد نادری تاری دید، قرمزی چشم، خستگی و سنگینی چشم از علائم شایع بیماری خشکی چشم است .
پروتئینی به نام MUC5AC که تشکیل دهنده بخشی از لایه طبیعی موکوس یا غشای اشک است، رطوبت چشم را تامین می کند.
محققان ژاپنی در این تحقیق، اشک های چشمان ۹۶ کارمند یک اداره در ژاپن را مورد بررسی قرار دادند و طی این بررسی میزان پروتئین MUC5AC آنها را تعیین کردند.
کارمندانی که شغلشان نیازمند نگاه کردن به نمایشگر رایانه بود، پرسشنامه هایی را در مورد ساعت هایی که از رایانه استفاده می کردند و علایم مشکلات چشمی خود پر کردند.
محققان دریافتند افرادی که روزانه بیشتر از ۷ ساعت به نمایشگر رایانه خیره می شوند، به طور میانگین دارای ۵٫۹ نانوگرم/میلی گرم MUC5AC هستند. و در مقابل افرادی که ساعت های کمتری را به تماشای نمایشگرها می پرداختند میزان ۹٫۶ نانوگرم/میلی گرم از این پروتئین را داشتند.
همچنین افراد مبتلا به خشکی چشم دارای میانگین ۳٫۵ نانوگرم/میلی گرم MUC5AC و افراد غیر مبتلا دارای ۸٫۲ نانوگرم/میلی گرم از این پروتئین هستند.
به گفته دکتر یویچی، مولف ارشد این پژوهش، افرادی که به نمایشگر خیره می شوند به طور کلی پلک چشم های خود را در زمان انجام کار بیشتر از دیگران باز می کنند؛ همین امر در کنار پلک زدن کمتر سبب تبخیر بیشتر اشک و بروز بیماری خشکی چشم می شود.
این محققان اعلام کردند کارمندانی که در مورد خشکی چشم خود نگرانند، می توانند با انجام تغییرات ساده احتمال ابتلا به این بیماری را کاهش دهند. به این ترتیب که نمایشگرها را در سطوح کم ارتفاع قرار دهند و صفحه آن را به سمت بالا کج کنند.
همچنین استفاده از دستگاه های بخور و اجتناب از قرار گرفتن در مسیر مستقیم باد دستگاه های تهویه هوا را توصیه کرده اند.
نتایج این تحقیق در نشریه Jama Ophthalmology منتشر شده است.
