فضايلي غیر قابل انکار و بی نظیر برای مولا علی(ع)

بنام خدا

رهنمود امیرمومنان حضرت علی (ع) در مورد پرهیز از تفسیر به رای در باره قرآن:

انسان خواسته ها و ذهنیتهایی دارد که گاه با نظر قرآن موافق نیست و به حسب طبیعت انسانی خود دوست میدارد قرآن نیز با نظر و خواسته او موافق باشد و گاه حتی به طور ناخودآگاه ممکن است آن ذهنیتها و پیش داوريها در برداشت و فهم او از قرآن تاثیر بگذارد . چون چنین خطري ، هر انسانی را در مقام تفسیر قرآن تهدید میکند و شیطان نیز هر لحظه در پی فرصت است تا با فریب دادن چهره هاي فرهنگی ، که داعیه فهم دین را نیز دارد ، جمعی را از راه حق منحرف کند بسیار بجا و شایسته است به این قسمت از فرمایش حضرت علی علیهالسلام توجهی ویژه داشته باشیم . حضرت علی علیه السلام براي در امان
ماندن از کج فهمی و پرهیز از انحراف احتمالی میفرماید :

واتهموا علیه آرائکم ؛ آنگاه که در مقام فهم و(نهج البلاغه ، خطبه 175)

آنگاه که در مقام فهم و تفسیر قرآن برمی آیید ، پیش داوريها و سوابق ذهنی و امیال و آراي خود را در مقابل قرآن تخطئه کنید و آراي شخصی و هواهاي نفسانی خود را کنار بگذارید و به تعبیر حضرت علی علیه السلام ، خود را در مقابل قرآن متهم و تخطئه کنید . گفتنی است تعبیر مذکور لزوم نهایت احتیاط و رعایت امانت و تقوا را در فهم و برداشت از قرآن کریم میرساند ؛ زیرا حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند: آ راي خود را در مقابل قرآن نادرست تلقی کنید و با این ذهنیت ، که من هیچ نمیدانم و آنچه قرآن میگوید حق است ، با قرآن روبرو شوید و در صدد فهم و تفسیر قرآن برآیید .

واستغشوا فیه اهوائکم ؛ هوسهاي خود را نابجا و نادرست بدانید تا بتوانید از قرآن درست استفاده کنید ، وگرنه همواره در معرض خطا و انحراف هستید . بنابراین ، جوهره دین که همان تسلیم بودن در مقابل خداست ، اقتضا میکند انسان مطیع محض خداي متعال باشد و در مقابل احکام خدا و دستورات قرآن کریم ، راي و نظر و پیش داوري خود را محکوم به بطلان بداند . وقتی چنین روحیهاي بر انسان حاکم باشد بدیهی است قرآن و احکام و دستورات و معارف الهی را بهتر درك میکند و آن گاه که بنا بر تسلیم داشته باشد آنها را با جان و دل پذیرا میباشد .