شاید برایتان جالب باشد که بدانید کارگردان‌های معروف ایرانی، هنگام کار در پشت صحنه‌ی فیلم‌شان چه عادت‌های جالبی دارند.

فیلمسازان وقتی سر صحنه حاضر می شوند کارهایی می کنند و خواسته هایی دارند که بیشتر به عادت شباهت دارد. عادتهایی که چند موردش را با هم مرور می‌کنیم:

 

ابراهیم حاتمی کیا

یکی از عادت‌های حاتمی کیا سر فیلمبرداری این است که تمام دستوراتش به عوامل و بازیگران را از طریق بلندگوی سفید کوچکش منتقل کند. او همچنین قبل از هر پلان، با هندی کم‌اش یکبار صحنه‌ی مورد نظر را مرور می‌کند و اگر مورد پسندش بود دستور "حرکت" می‌دهد!

مجید مجیدی

او زمان فیلمبرداری آدمی عصبانی است و خیلی جوش می‌آورد. معمولا در حال فریاد کشیدن است و برای همین، عوامل حسابی از او حساب می‌برند.

بهروز افخمی

عادت او، بدقولی است. این حرف را اکثر کسانی که با او همکاری داشته‌‌اند تائید می‌کنند. او هنگام فیلمبرداری زیاد سیگار می‌کشد. فضای پشت صحنه‌ی فیلم‌های او معمولا صمیمی است و عوامل عادت دارند سر صحنه او را با اسم کوچکش صدا بزنند.

مازیار میری

او بنا به گفته‌ی اطرافیانش، جدیت خاصی در زمان فیلمبرداری دارد و عادت دارد در این مدت موهای سرش را بتراشد و کچل باشد. او صبح زود بیدار می‌شود و معمولا هم بدون صبحانه سرکار نمی‌رود.

ناصر تقوایی

او با هیچ‌کس رودربایستی ندارد و اگر ببیند صحنه‌ای آنطور که در ذهنش هست در نیامده بارها و بارها آنرا تکرار می‌کند. یکی از عادت‌های تقوایی این است که فیلمنامه‌اش را خودش می‌نویسد و از تایپ کردن، خوشش نمی‌اید. او تمام فیلمنامه را با خودنویس روی کاغذ A4 می نویسد وجالب اینجاست که حتما باید روی کاغذِ خط کشی شده ، این کار را بکند!

داریوش مهرجویی

او به سنت‌ها خیلی اعتقاد دارد. می‌گویند برای فروش "لیلا" شله زرد، نذر کرده و با همسرش آن‌را پخش کرده است. ضمن اینکه سر صحنه هرحرفی ممکن است از دهان او خارج شود. به همین دلیل کمتر پیش می‌اید خبرنگاران، مخصوصا خبرنگاران خانم(!) را به پشت صحنه فیلم‌های او دعوت کنند!

مسعود کیمیایی

اطرافیان مسعود کیمیایی می‌گویند سر صحنه‌ی فیلم‌های او معمولا اتفاق‌های خوبی می‌افتد و همه حال خوشی دارند. او یک کیف چرمی قدیمی و یک دفترچه مخصوص دکوپاژ دارد که همیشه همراهش هست.

او عادت دارد که بین کارهایش حتما روزنامه‌ها را ورق بزند تا از اخبار روز عقب نماند. همچنین عادت دارد بازیگرانش را با پیشوندِ آقا یا خانم صدا کند و هرگز اسم کوچکشان را نمی‌گوید!