من که کبوتر دلم انس گرفته با رضا می شنوم ز قدسیان زمزمه ی رضا رضا
ای به نثار مقدمت گوهر اشک دیده ام ای به فدای جان تو ، جان به لب رسیده ام
من به بهای هستیم ، مهر تو را خریده ام نیست به جز ولای تو ، منشی و مرام ایده ام
مباد ، سازد از درت خدا مرا جدا رضا
رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا 8
من که به بوی مغفرت به بارگاهت آمدم شبی که سر زد از افق جمال ماهت آمدم
پناه ماسوی تویی ، که در پناهت آمدم نیازمندم و گدا ، بر سر راهت آمدم
اگر ز در برانیم کجا روم کجا رضا
رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا 8
به پیشگاه قدس تو اگر چه دست خالیم اگر کسی نمی خورد ،غم شکسته بالیم
اگر چه اشک من بود ، گواه خسته حالیم ولی به جان فاطمه محبم و موالیم
خوشم که دارم از جهان ولایت تو را رضا
رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا 8
اگر مرا از قیدغم ها رها کنی چه می شود؟ اگر نگاه مرحمت به کم کنی چه می شود ؟
نظر به این کبوتر حرم کنی چه می شود ؟ چو از کربلا به ما کرم کنی چه می شود ؟
اگر از در برانیم کجا روم کجا رضا
رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا
