«...نیبرگ اشاره می کند که حتی نام کورش و نام جدش چیش پی، هیچ کدام نام آریایی نیستند. بلعمی نیز از یهودی شدن کورش به دست دانیال سخن می گوید...» (مؤذن جامی، ادب پهلوانی، ص 91)

     «...اکنون نیز درباره کورش می گویم که او رهبری است که من برگزیده ام و خواست مرا انجام خواهد داد. او اورشلیم را باز سازی خواهد کرد و خانه مرا دوباره بنیاد خواهد نهاد...». (عهد عتیق، اشعیا، 26 ـ 28 : 44)

     درباره دین کورش غیر از اسنادی که تمایل او به دین یهود را نشان می دهد در گل نبشته اش او را پیرو مردوک خدای بزرگ بابل میابیم:

     « ...مردوک خدای بزرگ از کردارهای من شاد شد و مرا کورش پادشاهی که پرستنده وی است و کمبوجیه، که فرزند زاده شده ی من و همگی سپاهیان ام را با بزرگواری افزونی داد...». (کورش، گل نبشته)

     در جای دیگر می خوانیم:

     « ...کورش نیز اشیاء قیمتی خانه ی خداوند را که نبوکدنصر آن ها را از اورشلیم آورده و در معبد خدایان خود گذاشته بود، به یهودیان پس داد...» (عهد عتیق، عزرا، 11 _ 5 : 1 )  

     خدای مردوک نباید با این تصمیم کورش موافق بوده باشد، زیرا هم به فرمان او، پیش از آن، نبوکدنصر اورشلیم را ویران کرده، اموال و اسیران یهود را به بابل برده بود!