کرامات امام حسین (ع)

اللّهــم صلّ علــي محمّــد و آل محمّــد و عجّــل فرجــــهم "

وقتي كه انوار خمسه طاهره در انگشتان او اشراق نمود ، نور جناب امام حسين (ع ) در ابهام قرار گرفت ، و هر وقت چشم حضرت آدم (ع ) به ابهامش مي افتاد مهموم و محزون مي شد . و اين اثر تا حال باقي است كه هر كس ، خنده بر او غالب شود وقتي كه به انگشت ابهام نگاه كند حزن بر او غالب مي شود . (9)
ايكاش در عزاي تو خون مي گريستم
دمساز زخمه هاي جنون مي گريستم
يك سينه داشتم به زلالي آسمان
از ابرهاي تيره فزون مي گريستم
همناله با تمامي ياران تو حسين
ايكاش در تمام قرون مي گريستم
سر چشمه هاي اشكم اگر خشك مي شدند
آنگاه مي نشستم و خون مي گريستم
عشقت مگر نبود كه دست مرا گرفت
وقتي زپا فتاده نگون مي گريستم
اين گريه آبروي من است و دليل عشق
اي عشق بي نگاه تو ، چون مي گريستم
ايكاش در ترنم شعر زلال اشك
از مرزهاي واژه برون مي گريستم

منبع.کتاب داستانهايي از گريه بر امام حسين (ع )جلداول