چه کسی می تواند منکر اثر مخرب جدال یا بگومگو در رابطه های انسانی شود؟
اسلام نیز همسران را ازاین کار که موجب آزار و اذیت همکدیگر می شود، نهی کرده.
شاید دلیل اصلی بگومگوها بین زوجین این است که فرد می خواهد حرف خود را به کُرسی بنشاند؛ در حالی که فضای خانواده، فضای گذشت و رأفت می باشد.لذا این برتری جویی با پیمان دوستی و محبت ازدواج سازگاری ندارد و باعث تضعیف رابطه عاطفی افراد و جدایی می شود.

جدال های خانوادگی برای رسیدن به برتری، دورویی و کینه ورزی را به همراه می آورد، از احترام فرد می کاهد و راه را برای هرگونه رفتار نامناسب باز می کند؛ از این رو امیرمومنان(ع) فرمودند: «المراءُ بذرُالشّرِ. جدال یا بگومگو بذر هرشر و بدی است.»[1]

سؤال: چگونه می توان این صفت را در خود کنترل کرد؟
حرف ها و رفتارهای مجادله آمیز واکنشی است که گاهی اوقات ناآگاهانه از انسان سر می زند. به هنگام لجبازی این برخورد چیزی را درست نمی کند؛ بنابراین باید در آن لحظه از ظاهر شدن آن در خود جلوگیری کنیم؛ به این رفتار بگوییم: «بنشین سرجایت، فعلا کاری از تو برنمی آید. بعدا با آرامش با همسرم صحبت می کنم.»

منبع:
[1]. غررالحکم، ح10632

رهروان