زیردریائی های جنگی

انواع زیردریائی ها طبیعتا اشکال مختلفی دارند ولی این اشکال گوناگون از یک چهار چوب خاص خارج نمی شوند مگر تغییراتی که به علت نوع مأموریت یا اهدافی که زیردریائی برای آن ساخته شده د ر ساختار آن داده می شوند.زیردریائی ها به روشهای گوناگونی طبقه بندی می شوند. می توان آنها را براساس نوع سلاحی که حمل می کنند طبقه بندی کرد، بر اساس این شیوه، زیردریائی هایی که دارای موشکهای قاره پیمای اتمی در کنار سایر تسلیحات متعارف هستند را اصطلاحا (SSNG) می گویند این زیردریائی ها از لحاظ نیروی محرک نیز اتمی هستند .

تعداد زیردریائی های این نوع که هر کشور صاحب آن حق دارد که داشته باشد توسط پیمان های منع گسترش سلاحهای هسته ای مشخص ومحدود گشته است.

اما زیردریائی هایی که فقط پیشرانه ی اتمی دارند اصطلاحا (SSN) نام دارند ودارای سلاح هسته ای نیستند. در طبقه بندی زیردریائی ها از دیدگاه اندازه و مأموریت های محوله زیردریائی ها یا هجومی سریع که زیردریائی های شکارچی نامیده می شوند که سبک وزن هستند وبا  خدمه ای محدود که تسلیحات آنها شامل فقط اژدرهای سبک و تندرو می باشد و یا زیردریائی های بزرگ وباتسلیحات فراوان.

 از دیدگاه پیشرانه ها می توان زیردریائی ها را به اتمی ودیزل وبرخی نیز برقی هستند تقسیم کرد.

 در مقابل زیر دریایی  های سنگین دارای بیش از110 نفر پرسنل هستند و طول آنها بین 250 تا 400 پا متغیر است که ویژگی این زیردریایی ها , به خصوص نوع اتمی آن توانمندی در باقی ماندن طولانی مدت در زیر آب و توانایی کار در اعماق زیاد واعماق کم به یک اندازه است.

البته نا گفته نماند که زیردریایی های کوچک یک نفره هم وجود دارد که در شناسایی ودیگر ماموریت های ویژه کاربرد دارد.

از آنجایی که یک زیربزرگ دریایی دارای سلاح های گوناگون از قبیل موشکهای اتمی وغیر اتمی ،بالستیک وکروز دوربرد واژدرهای سنگین وسبک وموشکهای ضد کشتی ونیز توانایی مین گذاری و مین روبی می باشد، بنابرین باید دارای سیستم کنترل تسیحات وآتش قدرتمندی  باشد تا بتواند بر این همه سلاح متنوع پیشرفته مطابق ویژگی های جنگی هر کدام از آنها کنترل داشته وآنها را هدایت نماید.

اولین واحد این سیستم ،پایگاه قوی اطلاعاتی از اهداف دریایی ، زمینی و هوایی دشمن که شامل محل استقرار ،ویژگی ها وسرعت وتوانمندی های هدایتی راداری ،لیزری ،مادون قرمز ویا ویدیویی آنها ویا سایر ویژکی های آنها .

این اطلاعات توسط سیستم های قوی فعال وغیر فعال دریافت می شود ،سیستم های گیرنده ی فعال با ارسال سیگنال ، بازخورد آنرا گرفته وتحلیل می نماید ولی سیستم یر فعال صرفاًبه دریافت سیگنال های وارده می پردازد ، بهرحال سیگنال های دریافت شده توسط پردازشگرهای سیار قوی مورد پردازش قرار گرفته و اطلاعات انحرافی مورد تشخیص و جدا سازی قرار می گیرد این سیستم های پردازشگر باید بسیار قدرتمند باشند تا باتوجه به حجم بسیارعظیم اطلاعات دریافتی بتوانند چندین فعالیت پردازشی را برای چندین هدف به طور همزمان انجام داده و نتایج را روی نمایشگرها ومونیتورهای چند کاره نمایش دهد تا خدمه بتوانند تصمیمات لازم ومناسب را در کوتاهترین زمان وبا توانمندی بالا اتخاذ کنند.