پاسخ به:حدیث شماره 30: «ارتباط بي‌نيازي و عزّت با توكّل»
دوشنبه 3 آذر 1393 5:31 PM
ادامه:
ولی توکل واقعی رو باید اول و آخر به خدا کرد. نه اینکه بعد از اینکه از همه دکتر ها و متخصصین ناامید شدیم تازه یادمون بیاد که خدایی هم داریم. باید اول تا آخر امیدمون و توکلمون فقط به خدا باشه و بس. و مجازیم از واسطه های خیری که خداوند مجاز دونسته استفاده خیر بکنیم.
و همین که یادمون باشه تنها دوستی که هیچ وقت دشمنمون نمیشه خداست. این ماییم که با توکل و توسل به غیر او با خدا دشمن میشیم. خدا خیلی مهربونه پس چرا ماها عزت در کنار چنین مخلوقی رو به ذلت در کنار غیر او ترجیح میدیم. واقعاً چرا. حالا از روی غفلت و نادانی و بیخبری یا از روی علم و لجبازی. هیچ کدوم دلیل نمیشه که ما دست نیاز به غیر خدا ببریم.
ادامه دارد ...........
