پاسخ به:حدیث شماره 30: «ارتباط بي‌نيازي و عزّت با توكّل»
دوشنبه 3 آذر 1393 5:10 PM
سلام
چقدر متن حدیث زیبا و جالبه.
خداوند این همه نعمت به ما داده و طرز استفاده ار اون ها رو هم به ما یاد داده از طریق کتاب آسمانی و پیامبران و امامان. ولی نه اینکه باعث بشه ما فقط بخوریم و بخوابیم و هیچ تلاشی نکنیم. درسته سرنوشت ما از قبل مشخصه ولی خود خدا گفته شما می تونید با دعا سرنوشت خودتونو تغییر بدید. ما همه چیز داریم اینکه یه روزی تموم میشه بگیم فعلاً که داریم استفاده کنیم حالا تا یه روزی. اصلاً به دنبال جایگزینی برای اونها نباشیم. این که درست نیست. ما باید تلاش و کوشش کنیم. باید با تکیه بر توانایی هامون و نعمت هایی که خدا به ما داده سعی کنیم به سعادت و خوشبختی واقعی برسیم. خداوند فرموده از تو حرکت از من برکت. نباید در این راه مغرور بشیم. باید یادمون باشه که اگه خدا نخواد هیچ برگی از درخت نمیفته. پس باید بخواد. می تونیم تمام تلاش و کوششمونو بکنیم و البته توکل به خدا تا خدا هم کمکمون کنه. درواقع از او کمک میخوایم نه کس دیگه ای. امیدمون فقط به خداست نه غیر اون.
