پاسخ به:حدیث شماره 28: « پرهیز از كثرت سوگند و چهار دلیل سوگندِ زیاد خوردن»
شنبه 1 آذر 1393 8:09 PM
سلام
ما یه آشنایی داریم که البته فالمونم میشه، این بنده خدا تو ده تا کلمه حرفی که میزنه هشتاش قسمه. عادت کرده.
آخه چرا؟ چرا وقتی حرفمون درسته برای اثباتش قسم بخوریم. قدیما می گفتن قسم خوردن کفاره داره. قسم بیخودی حالا کی قسم باخودی میده یا میخوره. کار روزانه مردم شده یا قسم بخورن یا قسم بدن. عادی شده برای همه چه اونهایی که قسم میخورن و میدن چه اونهایی که میشنون. هیچ کدوم اعتراضی نمی کنن.
قسم خوردن هم انواع مختلف داره. قویترینش قسم به خداست و به قرآن و پیامبر و امامان. ضعیف تر به جان خود و اعضای نزدیک خانواده و بستگان و دوستان و آشنایان. تو یه فیلمی جالب بود. طرف به نور چراغ ( سوی چراغ یا همون لامپ ) قسم میخورد. تو روز روشن میگفت لامپو روشن کنید بعدش به نور یا سوی اون قسم می خورد. آخه وقتی ما مطمئنیم که حرفی که میزنیم درسته و کاری که می کنیم صحیحه چرا قسم بخوریم که شک و شبهه ایجاد کنیم. ضعف و زبونی خودمونو پشت قسم پنهون کنیم؟
ادامه دارد .........
