پاسخ به:حدیث شماره 28: « پرهیز از كثرت سوگند و چهار دلیل سوگندِ زیاد خوردن»
شنبه 1 آذر 1393 4:53 PM
بنام خدا
در روایات و دستورات دینى زیاد داریم كه قسم را خوار نكنید و لو براى هر حرف راست. آخر همه جا كه جاى و الله و بالله نیست، موارد خاصى. انسان خودش باید طورى عمل كند و طورى باشد كه دیگران به او آنقدر اعتماد داشته باشند كه وقتى یك جمله مىگوید چون او را صادق مىدانند حرفش را راست بدانند. چنین اشخاصى اصلا احتیاج به قسم خوردن ندارند، قسم هم كه نخورند افراد حرفشان را باور مىكنند. وقتى كه انسان خودش بىمایه است و مىداند كه دیگران به حرفش اعتماد ندارند، دائما قسم مىخورد. قسم راست خوردن هم از نظر شرعى یك امر زشتى است. ما روایات زیادى داریم كه قسم راست هم جز در مواقع ضرورت نباید به كار رود.
سوگند خوردن زیاد نشانه حقارت
اگر انسان خودش یك شخصیت اخلاقى داشته باشد، خودش پیش خودش یك وزن اخلاقى داشته باشد، اگر خودش به سخن خودش اعتماد داشته باشد و اگر دیگران به سخن او اعتماد داشته باشند، احتیاجى به قسم نیست. ولى آدمهاى حقیر و پست و كم وزن، هستند كه پر سوگند مىخورند.