حدیث شماره 27: «اجتناب از غفلت و سرگرم شدن به دنيا‏»

سلام

مشکل ما آدما اینه که فقط تا چند قدم جلوی پامونو می بینیم. هرکاری به نظرمون خوب اومد واردش میشیم و بقیه کارهارو رها می کنیم به قولی همه پُل های پشت سرمونو خراب میکنیم ولی یه ذره فکر نمی کنیم ببینیم درسته یا نه. فقط تو یه چیزی تمرکز می کنیم که البته اگه تمرکز هم بکنیم که خوبه. از چیزای دیگه غافل میشیم. آدم باید برای هر کاری تمام جوانب رو بسنجه بعد وارد اون بشه یا نشه. برای چی تحقیقات و پژوهش گذاشتن برای همین که آدم ناغافل کاری نکنه با دقت و حواس جمع کاری رو انجام بده یا نده.