پاسخ به:حدیث شماره 24: «برطرف کردنِ گرفتارىِ مؤمن»
سه شنبه 27 آبان 1393 7:37 PM
البته نیت هم خیلی مهمه که برای خدا باشه نه دنیوی. طرف پول زیاد داره به مردم نیازمند هم خیلی کمک میکنه. ولی یه ایرادی هم داره. اینکه همه جا جار میزنه من به فلانی فلان کمکی کردم. این طرف از مردم توقع پاداش داره نه از خدا. اینکه مردم ازش تشکر کنن و قبولش داشته باشن و بهش اعتبار بدن براش کافیه. ولی یه چیز بزرگی رو از دست میده اعتبارش نزد خدا رو از دست میده. اینکه همه جا جار بزنه. آبروی اون بنده خدا رو می بره و به جای کار خوب کار بدتری انجام میده چون حفظ آبروی مؤمن از حفظ حرمت خانه خدا بالاتره وقتی این آبرو توسط بنده دیگه ریخته بشه ... خوبه که آدم ها در خفا، بدون اینکه حتی خودشونم شناخته بشن، یا از طریق یه فرد مورد اعتماد هر دو طرف، فردی که ازدار هر دو طرف باشه برای رفع گرفتاری مردم اقدام و تلاش کنن.
