انرژی مثبت** مدیتیشن**ریلکسیشن

در حديثى از اميرمؤمنان على(عليه السلام) مى خوانيم که فرمود: «حُسْنُ الظَّنِّ مِنْ اَفْضَلِ الْسَّجايا وَاَجْزَلِ الْعَطايا ؛ حسن ظن از بهترين صفات انسانى و پربارترين مواهب الهى است» (1)

در حديث ديگرى از همان امام بزرگوار مى خوانيم:«حُسْنُ الظَّنِّ مِنْ اَحْسَنِ الشِّيَمِ وَ اَفْضَلِ الْقِسَمِ ؛ حسن ظن از بهترين خوى ها و برترين بهره ها است» (2)

و نيز از همان حضرت نقل شده است که فرمود: «حُسْنُ الظَنِّ يُخَفِّفُ الهَمَّ وَ يُنجْى مِنْ تَقَلُّدِ الاِْثْمِ ؛ حسن ظن اندوه را سبک مى کند، و از آلوده شدن به گناه رهايى مى بخشد» (3)

در حديث ديگرى باز از همان امام همام چنين نقل شده: «حُسْنُ الظَّنِّ راحَةُ الْقَلْبِ وَ سَلامَةُ الدّين ؛ حسن ظن مايه آرامش قلب و سلامت دين است» (4)

باز در حديث ديگرى از همان امام معصوم (عليه السلام) چنين مى خوانيم: «مَنْ حَسُنَ ظَنُّهُ بالنّاسِ حازَ مِنْهُمُ الَْمحَبَّة ؛ کسى که نسبت به مردم خوش گمان باشد محبت آنها را به سوى خود جلب خواهد کرد» (5)

در مورد حسن ظن نسبت به پروردگار عالم نيز احاديث نابى در منابع معتبر اسلامى ديده مى شود از جمله:

1ـ در حديثى از بعض معصومين(عليهم السلام) نقل شده است که فرمود:«وَالَّذى لااِلهَ اِلاّ هُوَ ما اُعْطِىَ مُؤْمِنٌ قَطُ خَيْرَ الدُّنيا وَ الاْخِرَةِ اِلا بِحُسْنِ ظَنِّهِ بِاللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَجائِهِ لَهُ وَ حُسْنِ خُلْقِهِ وَ الْکَفِّ عَنْ اِغْتِيابِ الْمُؤمِنينَ ؛ سوگند به خدايى که هيچ معبودى جز او نيست هيچ فرد با ايمانى هرگز به خير دنيا وآخرت نمى رسد مگر به خاطر (چند چيز) حسن ظن به خداوند متعال، و اميد از درگاه او، و حسن خلق و خوددارى از غيبت مؤمنان» (6)

2ـ در حديثى از امام على بن موسى الرضا(عليه السلام) مى خوانيم که فرمود: «وَ اَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللّهِ فَاِنَّ اللّهَ عَزَّ وَجَلَّ يَقُولُ: اَنَا عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِى الْمُؤمِنِ بى اِنْ خَيْراً فَخَيْراً وَ اِنْ شَرّاً فَشَرّاً ؛ نسبت به خداوند حسن ظن داشته باش، چرا که خداوند متعال مى فرمايد: من در نزد گمان بنده مؤمن خويشم (و با آن همراهم) اگر گمان خير داشته باشد به نيکى با او عمل مى کنم و اگر گمان بدى داشته باشد به بدى».(7)

3ـ شبيه همين معنى به صورت جامع ترى از پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) نقل شده است که فرمود:«وَالَّذِى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ لايَحْسُنُ ظَنُّ عَبْد مُؤمِن بِاللّهِ اِلاّ کانَ اللّهُ عِنْدَ ظَنَّ عَبْدِهِ الْمُؤمِنِ لاَِنَّ اللّهَ کَرِيْمٌ بِيَدِهِ الْخَيْراتُ يَسْتَحْيِى اَنْ يَکُونَ عَبْدُهُ الْمُؤمِنُ قَدْ اَحْسَنَ بِهِ الظَّنِّ ثُمَّ يُخْلِفُ ظَنَّهُ وَ رَجائَهُ فَاَحْسِنُوا بِاللّهِ الظَّنَّ وَ ارْغَبُوا اِلَيْهِ ؛ قسم به خدايى که معبودى جز او نيست هرگاه بنده مؤمنى حسن ظن به خدا داشته باشد خدا نزد گمان بنده مؤمن خويش است زيرا خداوند کريم است وتمام نيکى ها به دست او است، حيا مى کند از اين که بنده مؤمنش حسن ظن به او داشته باشد، سپس او گمان و اميد او را ناکام کند، بنابراين حسن ظن به خدا داشته باشيد و به سوى او رغبت کنيد» (8)

4ـ در حديث ديگرى از پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) چنين آمده است که فرمود: «رَأَيْتُ رَجُلا مِنْ اُمَّتى عَلى الصِّراطِ يَرْتَعِدُ کَما تَرْتَعِدُ السَّعْفَةُ فى يَوْمِ رِيْح عاصِف وَ جائَهُ حُسْنُ ظَنِّهِ بِاللّهِ فَسَّکَنَّ رَعْدَتَهُ (در عالم مکاشفه، يا به هنگام معراج) مردى از امّتم را به صراط ديدم که شديداً مى لرزد، آن گونه که شاخه درخت نخل در روز طوفانى مى لرزد، در اين هنگام حسن ظنش به خدا به سراغ او آمد و به او آرامش بخشيد» (9)

5ـ در حديثى از امام صادق(عليه السلام) در تفسير حسن ظن باللّه مى خوانيم: «حُسْنُ الظَّنِّ بِاللّهِ اَنْ لاتَرْجُوَا اِلاّ اللّهَ وَ لاتَخافَ اِلاّ ذَنْبَهُ حسن ظن به خداوند اين است که تنها به خدا اميد داشته باشى و جز از گناهت نترسى» (10)

پي نوشت ها :

1. غررالحکم، حديث 4834

2. همان، حديث 4824

3.همان، حديث 4823

4. همان، حديث 4816

5.غررالحکم، حديث 8842

6.اصول کافى، جلد 2، صفحه 71، حديث 2

7. همان، صفحه 72، حديث 3

8. بحارالانوار، جلد 67، صفحه 365، حديث 14

9.مستدرک الوسائل، جلد 11، صفحه 250

10.اصول کافى، جلد 2، صفحه 72، حديث 4