پاسخ به:حدیث شماره 22: «خوش‌خُلقى و سكوت»
یک شنبه 25 آبان 1393 6:24 PM
«برخي از راه‌هاي تمرين خوش خلقي و خوشرويي»
1. تواضع و فروتني در برخورد با مردم: (الَّذِين‌َ يَمْشُون‌َ عَلَي الاْرْض‌ِ هَوْنًا - بندگان خاص خداوند رحمن آن‌ها هستند كه با آرامش و نرمي بر زمين راه مي‌روند. فرقان، 63). هيچگاه نبايد خود را برتر از ديگران دانست. در روايتي از امام صادق‌در اين باره مي‌خوانيم كه فرمود: فروتني ريشة هر خير و سعادتي است، تواضع مقام والايي است... كسي كه براي خدا فروتني كند، خدا او را بر بسياري از بندگانش برتري مي‌بخشد... هيچ عبادتي نيست كه مقبول درگاه خدا و موجب رضاي او باشد مگر اينكه راه ورود آن فروتني است.(بحارالانوار، علامه مجلسي;، ج 75، ص 21، دار الاحيأ التراث العربي.)
2. حلم و بردباري: (وَ إِذَا خَاطَبَهُم‌ُ الْجَـَهِلُون‌َ قَالُواْ سَلَـَمًا - و هنگامي كه جاهلان آن‌ها را مخاطب سازند به آن‌ها سلام مي‌گويند. فرقان، 63). و با بي‌اعتنايي و بزرگواري مي‌گذرند نه اينكه در صدد جواب و جبران كار زشت ديگران برآيند.
3. پرهيز از گفتار و رفتار بيهوده و لغو: (وَ الَّذِين‌َ هُم‌ْ عَن‌ِ اللَّغْوِ مُعْرِضُون‌َ - و آن‌ها كه از لغو و بيهودگي رويگردانند. مؤمنون، 3). نبايد شوخيها و حركات نابجا اشتباها جايگزين پندها و حكمتها شود.
4. سخن گفتن با ديگران و پرهيز از صداي بلند و فرياد زدن: (وَاغْضُض‌ْ مِن صَوْتِكَ - از صداي خود بكاه. لقمان، 19). در بر خورد با ديگران نبايد صدا را بلند كرد. متانت در گفتار از شروط اصلي خوشرويي است.
5. تقيّد به شرع و رعايت آموزه هاي ديني سيرت انسان را زيبا و نيكو مي گرداند و كسب و تقويت صفات نيكو و فضائل اخلاقي را به دنبال دارد.
همواره بايد در نظر داشت كه بنابر روايات و قواعد مسلم اخلاق اسلامي، بهترين حالت در هر كار ميانهروي است بنابراين در خوشرويي نيز بايد اعتدال را از دست نداد همانطور كه در روايت از امام علي(ع) است كه فرمود: ترشرو بودن سبب كسب دشمني مردم است اما گشادهرويي (زياد و با همه كس) نيز همنشينان بد را به سوي فرد جلب ميكند؛ بنابراين بين اين دو حالت باش. زيرا بهترين در همه صفات و كارها، حد وسط است. شرح نهج البلاغة، مكتبة آية الله المرعشي النجفي، قم، چاپ اول، 1404ق، ج 20، ص 286).
بس که دل‌تنگم اگر گریه کنم، می‌گویند:
قطره‌ای قصدِ نشان‌دادنِ دریا دارد
السلام علیک یا سلطان عشقــــ♥ علی بن موسی الرضا (ع)
