پاسخ به:حدیث شماره 22: «خوش‌خُلقى و سكوت»
یک شنبه 25 آبان 1393 3:52 PM
بنام خدا
خوش خلقی اثرات دنیوی و اخروی زیادی دارد که برخی از آنها بشرح زیر میباشد:
حُسن خلق افزون بر آنکه دارای پاداش اخروی است، آثار دنیوی بسیاری برای انسان به همراه دارد. خوشخلقی، پیوندهای دوستی را محکم و پایدار می‌کند. پیامبر گرامی اسلام(صلّی‌لله علیه وآله) می‌فرماید: «حُسْنُ الْخُلْقِ یثْبِتُ الْمَوَدَّةَ» (بحارالانوار، ج 71، ص 150)؛ « خُوش‌خویی، دوستی را پایدار می‌کند ».
گشاده‌رویی همچنین سبب آبادی سرزمین‌ها و طول عمر می‌گردد. امام صادق( علیه السلام ) ، در اینباره می‌فرماید: «اِنّ الْبِرَّ وَحُسْنَ الْخُلْقِ یعْمُرانِ الدِّیارَ وَیزِیدانِ فِی الأَعْمارِ » (همان، ص 395)؛ «نیکوکاری و خوشخلقی، سرزمین‌ها را آباد می‌کند و بر عمرها می‌افزاید.»
امام علی(علیه السلام) نیز خوشخلقی را سبب وسعت روزی می‌داند و می‌فرماید: «فی سَعَةِ الاَخْلاقِ کنُوزُ الاَرْزاقِ»(همان، ج 78، ص 53)؛ «گنجینه‌های روزی در نرم‌خویی و گشاده‌رویی است ».
از سوی دیگر، خوش خلقی، موقعیت اجتماعی انسان را ارتقا می‌دهد و او را محبوب می‌سازد. حضرت علی(علیه السلام) در اینباره می‌فرماید: «کمْ مِنْ وَضیعٍ رَفَعَهُ حُسْنُ خُلْقِهِ»(شرح غررالحکم، ج 4، ص 558)؛ «چه بسیار فرد بی‌مقداری که خوش‌رویی او را برتری بخشیده است».
حُسن خلق، مشکلات و ناهمواری‌های زندگی را برای آدمی هموار می‌گرداند. امام علی(علیه‌السلام) در کلامی دیگر می‌فرماید: «مَنْ حَسُنَ خُلْقُهُ سَهُلَتْ لَهُ طُرُقُهُ»(همان)؛ «هر کس خلقش نیکو شد، راه‌های زندگی برایش هموار می‌گردد ».
البته نباید خوش خلقی را با بی اعتنائی اشتباه گرفته و با فرض خوش خلقی از کنار گناهان و خطاها بگذریم.
