ترویج کتابخوانی میان کودکان و نوجوانان، به معنای تلاش برای علاقه مند کردن آن ها به مطالعه و ایجاد عادت به مطالعه به عنوان یک برنامه ی روزانه است.
توسعه و ترویج کتابخوانی در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ (۱۳۶۰-۱۳۵۰) مورد توجه یونسکو قرار گرفت و اکنون از موضوع ها و دغدغه های بزرگ کشور های در حال توسعه است. پژوهش های یونسکو جایگاه مهم کتابخوانی و اهمیت آن را برای توسعه ی اقتصادی کشورها روشن ساخته است.
ترویج کتابخوانی موضوعی چند وجهی است و شامل سطح خرد و کلان است. اگر از سطح کلان به آن نگاه کنیم، راهبردی ملی و نیازمند توجه و برنامه ریزی برای حلقه های گوناگون کتاب و کتابخوانی است. این حلقه ها شامل تألیف، نشر، برپایی و تجهیز کتابخانه های عمومی و ... است. یک سوی این حلقه، دسترسی به کتاب های مناسب و ارزان و سوی دیگر آن، ایجاد انگیزه برای کتابخوانی است.
اگر از سطح خرد به کلان حرکت کنیم، باید کتابخوانی را از خانواده شروع کرد، زیرا بنیادهای عادت به مطالعه در خردسالی و نخست در خانواده شکل می گیرد و سپس در آموزشگاه ها و با همکاری مربیان و ....