این مدل ژله رو من سالها پیش توی یکی از برنامه های خانم " منال العالم" از کانال ابوظبی دیدم. این منال خانم کارش حرف نداره و از اون موقع که من بچه بودم برنامه داشت و الان دیگه کاراش شدیدا مدرن و حرفه ای شده و من ماه رمضون هام رو با رسپیهای منال میگذرونم. حتی (بچه ها شاهدند) از اداره مرخصی میگیرم که سر موقع واسه برنامه " مطبخ منال" آماده باشم!!! اون موقعها که تو ایران ژله ساختن مد نشده بود من این سبک ژله رو از منال یاد گرفتم و یکی از دسرهای حرفه ای واسه من به حساب میومد! الانا دیگه این مدل رو خیلیها ( به شیوه های مختلف) درست میکنند. ولی من امروز به همون شیوه ای که اون موقع یاد گرفتم بهتون آموزش میدم. کار با ژله ست و خیلی ساده. فقط یه خورده ( یه خورده بیشتر از یه خورده) حوصله و صبر و تحمل میخواد، که شدیدا میارزه! بیس این ژله با ترکیب شیر و شیر عسلیه که اگه نظر شخص شخیص خودم رو بخواید توی اینهمه طعم ژله ای که زیر دندون میاد این ژله شیر عسلی از همه با حال تره و دل منو برده! آخه من از بچگی عاشق شیر عسلی بودم و خاطره صبحونه خوردن خونه "ننه" رو واسم زنده میکنه! سریع میرم سراغ رسپی که اگه میخواید درستش کنید کلی وقت میگیره و باید قبل از خواب ترتیبش رو بدید....
من از 6 بسته ژله استفاده کردم. زرد ، قرمز ، آبی ، سبز ، نارنجی ، بنفش ( با رنگهای کمتر هم میتونید درست کنید. با هر ترکیب رنگی قشنگ میشه. من امتحان کردم). هر بسته رو با یک لیوان آب جوش مخلوط کنید و روی بخار آب هم بزنید تا کاملا حل بشه . من 1 دقیقه توی مایکروفر گذاشتم. هر رنگ رو جداگونه توی ظرفهای مستطیل شکل ریختم و توی یخچال گذاشتم یه شب بمونه ( آره عزیز! دردسر داره! الکی که نیست...باید جور هندوستان کشید!)
خوب این یه تیکه کار رو من باید همینجا یه خدابیامرزی به منال بگم که 50 درصد کار رو آسون میکنه ( اگه اهل ژله ساختن هستید شاید بگید 99 درصد کار راحت میشه! آخه درست از تو قالب در آوردن ژله خودش یه مبحث طویله!) آره کاری که میکنید اینه که فرداش ( حالا فردای اون شبیه که ژله هاتون رو درست کردید) کف قالبتون رو پلاستیک رپ یا سلفون میذارید. مطابق تصویر. البته میتونید از هر قالبی که عشقتون کشید استفاده کنید. من اینبار از این قالب "لوف پن" استفاده کردم.
برای ساختن بیس سفید رنگ. 3 قاشق غذاخوری پودر ژلاتین رو با 1 لیوان شیر سرد مخلوط کنید. باید یه همچین مخلوط اسفنجی بدست بیاد.
1 لیوان شیر جوش توش بریزید و روی بخار آب یا توی مایکرو فر ( 1 دقیقه) قرار بدید تا کاملا حل بشه. حالا نصف قوطی شیر عسل رو توش بریزید و بعد از مخلوط شدن ، 1 لیوان شیر سرد بهش اضافه کنید. (من یه در پلاستیکی که متعلق به یکی از این قوطی های کمپوت آلوئه ورا بود رو روی قوطی شیر عسلی گذاشتم و درش رو کیپ کردم(سمت چپ تصویر) و بعد گذاشتم توی کابینت که شیرینی بعدی رو چند روز دیگه باهاش درست کنم. شما هم میتونید همینکار رو بکنید. و یا با انگشت بیافتید در وقتش و تهش رو در بیارید! اگه میخواید چند روز نگرش دارید، توی یخچال نذارید چون سفت میشه و شکرک میزنه! من قول میدم این شیرینی خرمایی رو زود آموزش بدم! اگه زنده موندم). ژله بیس باید کاملا سرد بشه ، پس صبور باشید.(من اینجا اسمی از یخچال نیاوردم. اگه صبور نبودید و گذاشتید توی یخچال و بعد لخته شد و ژله تون صاف و یکدست و شیشه ای نشد هیچ ربطی به من نداره! گفته باشم!!!)
حالا ژله های رنگی رو از یخچال بیرون بیارید و با چاقو به شکل مکعب ببرید ( اصلا لازم نیست توی کار ظرافت به خرج بدید)
ژله ها رو تو هر مرحله با هم ترکیب کنید که رنگهای مشابه یه جا جمع نشه.
حالا همه ژله ها رو توی قالب بریزید. (دقت کنید که مهمه که مکعبهای همرنگ کنار هم نباشند)
حالا ژله بیس رو توی قالب بریزید ( اگه گرم باشه باعث میشه ژله های رنگی ذوب بشند و ژله بیس دیگه سفید نخواهد بود) یه تکون به ظرف بدید که هوای توش خارج بشه. و حبابی توی کار نداشته باشید.
من یک شب ژله ها رو درست کردم . فردا عصرش که برگشتم خونه گرفتار ساختن ژله شیر عسلی شدم و بعد که کار تموم شد گذاشتم شب توی یخچال موند و روز بعد، بعد از ظهر که از اداره برگشتم از یخچال درش آوردم! شما لازم نیست اینهمه صبور باشید. با 4 – 5 ساعت هم کارتون راه میافته. ولی من توصیه میکنم که بعد از این همه زحمتی که کشیدید. یه شب دیگه هم دندون رو جیگر بذارید و تحمل کنید. اگه آدم شدیدا "خود مگیرکی" هستید ، میتونید توی قالب پیرکس بریزید که بتونید قیافه ژله رو همون موقع ببینید. در هر صورت توصیه میشه که شب توی یخچال بمونه!
از قالب در آوردنش مثل آب خوردنه! فقط کافیه ظرف مورد نظرتون رو بذارید روی قالب و برش گردونید و پلاستیک رپ رو جدا کنید! به همین سادگی!!! ببینید روی ژله من چه مامانی شده! کلی عشقش رو خوردم و دلم نمیومد ببرمش!
حالا دیگه نوبت به بریدن میرسه. برای اینکه ژله به کف ظرف سرو تون نچسبه باید ظرف خیس باشه و برای اینکه برشهای تمیزی داشته باشید باید کارد خیس باشه.
مدل برشش اصلا مهم نیست چون از هر سمتی که برش بزنید اون شکل شیشه های رنگی شکسته رو حفظ میکنه. اسم این مدل ژله broken glass jelloهستش و به فارسی "ژله خورده شیشه" یا "ژله موزائیکی " (ویژه مهندسین عمران) ترجمه اش کردند. من همون "ژله بروکن گلاس" صداش میزنم چون تجربه ثابت کرده وقتی اسم دسرتون اجق وجق باشه کلاس کارتون بالاتر میره :p خود دانید!
ممکنه یه سوال تو ذهن بعضیها به وجود بیاد که..."اینهمه طعم ژله رو با هم ترکیب میکنیم ، بد مزه نمیشه؟"
جواب : " نه نمیشه!"
شما همه اش رو که یه جا هل نمیدید توی دهنتون! تیکه تیکه که میخورید طعم های ژله ها رو احساس میکنید. من که طعم شیر عسلش رو به دنیایی ترجیح میدم! خلاصه که خوشمزه ست. من شکری اضافه نکردم، پس با وجدانی آسوده مرتب میرم سر یخچال!
اگه حوصله دارید درست کنید...تنوعیه واسه خودش!
