بزرگترین بلا، ناامیدی است.
پنج شنبه 22 آبان 1393 12:13 AM
امام علی (ع) می فرماید:
بزرگترین بلا، ناامیدی است.
ناامیدی، صاحب خود را می کشد.
هر ناامیدی، ناکام است.
حتی درباره بدترین فرد این امت، از رحمت خدا ناامید مشو؛ زیرا خداوند متعالی فرموده است: «از رحمت خدا نومید نشود، مگر گروه کافران» (حجر: 56).
در شگفتم از کسی که استغفار را با خود دارد و با این وصف، ناامید می شود.
ناامیدی باعث تفریط و تقصیر در کار می شود
علت آنکه پس از شرک به خداوند، ناامیدی از رحمتش، مهم ترین گناه به شمار می رود، آثار و پی آمدهای خطرناکی است که در پی دارد. دلیل اصلی ناامیدی از رحمت پروردگار، بی اعتقادی به قدرت و رحمت خداوند است. از این روست که خداوند، ناامیدی را از صفات کافران می داند. یکی از آفات ناامیدی، بسته شدن راه توبه است؛ زیرا شخص ناامید تمام درها را به روی خود بسته می بیند و امیدی به آمرزش و مغفرت الهی ندارد تا توبه کند.
اثر خطرناک دیگری که ناامیدی به بار می آورد، ارتکاب بیشتر گناه است. از آن جا که وی، به توبه و بازگشت امیدی ندارد، با خود می اندیشد: من که به خاطر گناهانم عذاب خواهم شد، پس چرا از دیگر لذت ها محروم بمانم و به قول معروف، آب که از سر گذشت چه یک نی چه صد نی. ازاین رو، به راحتی گناه می کند و خیلی سریع به پرتگاه هلاکت می افتد. باید دانست که در نظام آفرینش، جایی برای ناامیدی وجود ندارد. آیات و روایات فراوانی بر این نکته تأکید دارند. امیدواری، نشاط بخش است و انسان را به تلاش و سعی بیشتر وامی دارد و در نتیجه به تعالی و پیشرفت می رساند.
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیله‌سین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.
