حدیث شماره 16: «عواقب نافرمانی خدا»

چطور وقتی کاری میکنیم که مثلاً پدر و مادر یا استاد و معلم یا سرکارگر و رئیسمان ناراحت می شوند، کاری که باعث نافرمانی آنهاست، انقدر اضطراب و استرس داریم که مبادا بفهمن و ما را تنبیه و مجازات کنن. بعدش هم کلی معذرت خواهی می کنیم که ما را ببخشن. اون وقت خیلی راحت نافرمانی خدا رو می کنیم که می دونی ناظر و حاظر بر اعمالمونه و لازم نیست کسی بهش بگه یا از جایی بفهمه اینا رو هم می دونیم ولی بازم گناه رو انجام میدیم خیلی راحت. بعدش هم طلب کاریم به جای اینکه توبه کنیم و اظهار پشیمانی. هزارجور بهانه میاریم و فکر می کنیم خدا  مثلاً رئیسمونه که گولمونو بخوره.