پاسخ به:حدیث شماره 15: «صله رحم»
یک شنبه 18 آبان 1393 2:46 PM
حدیث شماره 15: «صله رحم»
امام حسین(علیه السّلام) فرمودند:
مَنْ سَرَّهُ أَنْ یُنْسَأَ فِی أَجَلِهِ وَ یُزادَ فی رِزْقِهِ فَلْیَصِلْ رَحِمَهُ.
هر که خوش دارد مرگش به تأخیر افتد و روزی‌اش افزون شود، با خویشانش پیوند برقرار کند.
(بحار الأنوار، ج 71، ص 91)
«صله» از «وصل» به معنای اتصال و پیوستگی است و در مقولات معنوی «به عمل و رفتاری که قرابت و پیوند میان افراد ایجاد می‌کند یا تحکیم می‌بخشد، اطلاق می‌شود»، همچنین واژه «رحم و ارحام» در اصل، برگرفته از همان رَحِم است که جایگاه رشد جنین است و ارحام و به تعبیر دیگر «ذوالقربی» به تمام افرادی گفته می‌شود که از طریق تولد با انسان نسبتی پیدا می‌کنند و دایره آن محدود به محارم(مثل عمه، خاله، خواهر، عمو و دایی) نمی‌شود، بلکه تمام کسانی که در سه طبقه ارث قرار دارند را شامل می‌شود.
صله رحم، به معنای محبت، رسیدگی نسبت به خویشان و نزدیکان(سه طبقه ارث) و دید و بازدید با آنهاست؛ در فقه اسلامی، ارحام و خویشان نسبی از حقوق بیشتری نسبت به دیگران برخوردارند و به آن‌ها توجه زیادی شده است، مثلاً در مواردی که انسان حقوق مالی (نذر، صدقه، زکات و...) به عهده دارد، اگر میان بستگان وی افراد نیازمندی وجود داشته باشند، باید آن‌ها را بر دیگران مقدم بدارد. بنابراین صله رحم تنها در دید و بازدید خلاصه نمی‌شود بلکه باید این دید و باز دید همراه با مهر و محبت و صفا و صمیمیت باشد و برخی از علما، کمک مالی به ارحام (در صورت نیاز) را جزء صله ارحام می‌دانند.
کاش میشد زمان چند سال، به عقب برگرده!!
اون وقت، حتماً یه راه دیگه رو میرفتم و الان اینجای زندگی نبودم!!
