حدیث شماره 14: «دو عامل مؤثر در هلاکت مردم»

سلام

آدما از خیلی چیزا می ترسن مثلاً تاریکی، یا ارتفاع، یا حشرات موزی، حیوانات وحشی و ... و در مراحل بالاتر از مرگ و شب اول قبر، از اینکه یه روزی (روز قیامت) باید جواب کارهایی که کردن بدن. یه نوع دیگه هم ترس از ناتوانی نیازمندی. همیشه دعا می کنن زمین گیر نشن، عاقبت بخیر بشن. خوار نشن، احتیاجشون به اولادشون نیفته. دعا خیلی خوبه ولی می تونن با حفظ سلامتی هم از این کار جلوگیری کنن. بعضی وقت ها یعنی همیشه سرنوشت آدمه که دست خداست که اونم با عواملی مثل دعای خیری که پشت سرشه از این موارد ایمن می مونه. آدم ها خیلی می تورسن ولی راه حلی برای ترسشون پیدا نمی کنن تا نترسن. بعضی ها می گن با ترست روبرو شو یعنی از اون چیزی که می ترسی خُب مثلاً میشه با حشرات موزی روبرو شد ولی با حیوانات وحشی که نمی شه. پس باید راه حل دیگه ای و البته جامع تر پیدا کرد. بعضی از انسان ها از خدا می ترسن که اگه گناه کنن خدا عذابشون می ده شایدم کارشون درست باشه. از شیطان هم می ترسن که فریبشون نده. به نظرم اگه یه خورده ایمانشون و اعتمادشون رو به خدا بیشتر کنن خیلی از ترس هاشون کمتر میشه. این همه راه خدا گذاشته این همه ذکر و دعا که اگه از ته دل و با خلوص نیت باشه تأثیرش رو میبینیم.