مبحث هفتاد و سوم طرح صالحین: حضرت زینب (س)؛ شخصیّت و نقش ایشان در نهضت حسینی

قل قول ahmadfarm 

 آن گاه رسول خدا زینب را گرفت و بوسید و فرمود: توصیه می‌کنم که همه این دختر را احترام کنند، که او مانند خدیجه کبری است. 

یعنی همان گونه که فداکاری های خدیجه در پیشبرد اهداف پیامبر و اسلام بسیار ثمربخش بود، ایثار، صبر و استقامت زینب در راه خدا نیز در بقا و جاودانگی اسلام از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

به نکته بسیار خوبی اشاره کردید.

حضرت خدیجه (س) اولین زنی بود که به پیامبر اسلام، ایمان آورد و تمام ثروت خویش را در راه پیشبُرد اسلام، صرف نمود. در شِعب ابیطالب بسیار سختی کشید و هیچ وقت از یاری پیامبر اسلام، دست بر نداشت. پس این بانوی بزرگوار سهم بسیار زیادی در مکتب و راهی دارند که پیامبر اسلام، شروع کردند.

از این طرف حضرت زینب را ببینید؛ همه از عشق این بانوی بزرگوار به برادرشان امام حسین (ع) نوشته اند؛ از اینکه شرط ازدواج خودشان با عبدالله را این گذاشتند که اگر امام حسین (ع) هر وقت خواستند به مسافرت بروند، ایشان را همراهی کنند. و امثال این نمونه ها، که آدم متحیر و مات میماند..

در مبحث قبلی صالحین، اشاره کردیم که شرایط به گونه ای شد؛ که سیدالشهدا، تنها راه حفظ اسلامی که با سختی به دست آمده و به بار نشسته بود و بسیاری در راه آن به شهادت رسیده بودند، را در قیام علیه یزید دیدند.

در تمامی مراحل سفر، زینب کبری دوشادوش امام حسین (ع) بود. در کربلا، دو جگر گوشه خود را در این راه فدا نمود. بسیاری از مقاتل نوشته اند، که اگر حضرت زینب (س)، هنگامی که سیدالشهدا بر بالین جوانش علی اکبر نشسته بود، خود را باه ایشان نمیرساند و حضرت را دلداری نمیداد، ممکن بود همان جا امام حسین از داغ علی اکبر، جان دهد.

حضرت زینب یک چنین شخصیت محکم و استواری دارد که جان امام زمانش را نجات میدهد. بعد از ظهر عاشورا، باز همین بانوی بزرگوار بود که حافظ جان امام سجاد (ع) شد. 

سخن را کوتاه کنم و بعد مفصلتر درباره این بانو، صحبت کنیم. 

اگر حضرت خدیجه پشت و پناه محکمی برای پیامبر اسلام بود، حضرت زینب هم چون کوهی محکم و پر قدرت پشت امام حسین (ع) ایستاد و نگذاشت، پرچم کربلا بر زمین بماند و ادامه دهنده راه کربلاییان شد.