مبحث هفتاد و دوم طرح صالحین: امر به معروف و نهی از منکر در نهضت امام حسین (علیه السّلام)

سئوال (با امتیاز ویژه):

1. چرا امام حسین (ع) تا در زمان معاویه (که گوشه ای از اعمال زشت او را در بالا آورده ام) قیام نکرد؟ 

2. آیا معاویه نیازی به امر به معروف و نهی از منکر نداشت؟ 

3. آیا امام حسین (ع) در زمان معاویه، به شیوه ای دیگر، امر به معروف و نهی از منکر میکردند؟

4. در زمان یزید مگر شرایط چه فرقی کرد، که امام با تمام قوا، در مقابل او قیام کردند؟

معاویه از امام بزرگتر بود. وجهه خوبی داشت. اسلام شامات از او بود. در یک کلام، موقعیت فرهنگی معاویه اجازه چنین کاری را نمیداد که به بهانه های ساده مورد اشاره، حکومتش سرنگون گردد!

از سویی، امام اصلا خود را مقید به صلح نامه میدانست که با امام حسن بسته بود.

سیاست معاویه، حفظ احترام اهل بیت بود! ببینید چقدر کار دشوار میشود.

توجه داشته باشید که معاویه، مشکل مشروعیت نداشت.

خلاصه شرایط زمانه به نفع معاویه بود. افکار عمومی پای قیام نمی آمد. از طرفی، مراتب امر به معروف، به درجه قیام و از دست دادن جان امام نرسیده بود. چرا که معاویه بسیاری از اساس اسلام را حفظ میکرد و اصولا خطر قابل توجهی برای کیان اسلام نبود. همان نامه نگاری ها و... برای امر به معروف کافی بود.

خلاصه تفاوتهای معاویه و یزید خیلی مهم است.