نوحه و متن روضه شب نهم محرم، حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام

بر لب آبم و ، از داغ لبت می میرم

                            هر دم از غصة جانسوز تو آتش گیرم

مادرم داد به من ، درس وفاداری را

                            عشق شیرین تو آمیخته شده با شیرم

گاه سردار علمدارم و گاهی سقّا

                                        گه به پاس حرمت ، گشت زنان چون شیرم

سعی ها کرد عدو ، تا کندم از تو جدا

                            با وجودت که تواند که کند تسخیرم

سعی بسیار نمودم که کنم سیرابت

                            گشتم آخر خجل از کوشش بی تأثیرم

اکبرت کشته شد ، و نوبتم آخر نرسید

                            سینه ام تنگ شد از بس که بود تأخیرم

غیرتم ، گاه نهیبم زند : از جا برخیز

                            لیک فرمان مطاع تو شود پا گیرم

تا که مأمور شدم علقمه را فتح کنم

                            آیت قهر ، بیان شد ، ز لب شمشیرم

سایه ی پرچم تو ، کرد سر افراز مرا

                            عشقتو کرد عطا ، دولت عالم گیرم

***

کربلا کعبه عشق است و من اندر احرام

                            شد درین قبلة عشاق ، دو تا تقصیرم

دست من خورد به آبی که نصیب تو نشد

                چشم من ، داد از آن آب روان تصویرم

باید این دیده و این دست ، دهم قربانی

                            تا تکمیل شود حج من و تقدیرم

زین جهت ، دست به پای تو فشاندم بر خاک

                تا کنم دیده  فدا ، چشم به راه تیرم

***

ای قد و قامت تو ، معنی قد قامت من

                            ای که الهام عبادت ز وجودت گیرم

وصل شد حال قیامم ، ز عمودی به سجود

                بی رکوع است نماز من و این تکبیرم

جسدم را به سوی خیمة اصغر نبرید

                            که خجالت زده ز آن تشنه لب بی شیرم

                                                           (حسان)