نوحه و متن روضه شب هشتم محرم، حضرت علی اکبر علیه السلام

مرثیه سرای اهلبیت بود. پسرش می گه دیدم دم جون دادن، بابام پاهاش را جمع می کنه، دیدم هی پاهاش را جمع می کنه، بعدها خوابش را دیدم، از او پرسیدم، بابا چی شد؟ پاهات را جمع کردی؟ گفت: پنج تن اومده بودند، دیدم دم جون دادن، پیغمبر اومد، امام حسین (علیه السّلام)، امام حسن (علیه السّلام)، و ... فرمود: عمری روضه خوندی، می خوای دم آخر چیکار کنی؟ می خوای روضه ی آخرت رو بخونی، پرسیدم: آقا ! کدام روضه ؟ فرمودند: روضه ی علی اکبرم را بخوان، گفتم: از کجاش بخوونم، فرمود: از اون جایی بخوون که پسرم از بالای اسب بر زمین افتاد.

رسیدم بالا سرش ...

نه تیغ شمر مرا می کشد، نه نیزه ی خولی

                                              زمانه کشت مرا، لحظه ای که داغ تو دیدم

مرحوم آیت الله کوهستانی (ره) می فرمودند: آنقدر حضرت علی اکبر (علیه السّلام) شفاعت می کند که نوبت به امام حسین (علیه السّلام) نمی رسد.

مرحوم آیت الله العظمی ملاعلی معصومی همدانی (ره) می فرمودند: عصمت انبیاء و ائمه لازم و واجب است اما زینب کبری (سلام الله علیها) و اباالفضل العباس (علیه السّلام) و نیز علی اکبر (علیه السّلام) هم معصوم بودند. با این تفاوت که عصمت آنها واجب نبود.

بر قله ی پارسایی، ص 292، ثارالله، ص 220

منبع:كتاب گلواژه های روضه