اعلان طرح: ( علمدار گر دست نداری، علمت را نگه داریم)

ای نگاه نورانی ماهتاب در مشایعت آفتاب، ای مهربان ترین سرفصل عاطفه در سراپرده عاشورا، ای تبسم خونین دست های عاطفه، در بریدگی خنجرها، ای زیباترین طلوع عشق و ای دست های بریده احساس! تو فصل بزرگی و نوری.

تو حماسی ترین صفحات کتاب عشقستان کرببلایی. تو کیستی که تمام لب های ترک خورده و تشنه که از ساحل آتشین عشق آمده اند، بر گِرد ضریحت می گردند؟ تو سینه سینای عشق در سرزمین سبز سیادتی.

تو صاحب بال های آسمانی در بهشت برینی.

تو سرخ ترین ترانه انتظار رهایی هستی. تو چونان شمشیر آخته ای بودی بر فرق خفتگان ستم.

همّت تو، پای پایمردی را بلندتر کرد و مشک آبی که بر دوش کشیدی، عطش مردمان را برای ساحت خورشیدی ات افزون ساخت. ولادتت خجسته باد.