متن روضه و مداحی شب سوم محرم، حضرت رقیه سلام الله علیها

بیامد در برم جانانم امشب                                      به تن آمد دوباره جانم امشب

به غیر جان چه دارم تا که سازم                                           نثار مقدم جانانم امشب

شدم من بی سر و سامان ز هجرت                          پدر دادی سرو سامانم امشب

لب خشکیده ببوسم یا گلویت                                              در این سودا عجب حیرانم امشب

دلها را ببریم خرابه شام ، برای دختر سه سالة ابی عبدالله گریه کنیم ، بیاد آن لحظه ای که از خواب بیدار شد ، بهانه بابا گرفت ، به اطراف خرابه نگاه کرد دید خبری نیست ، خودش را به عمه رسانید .

صدا زد عمه : الان سرم روی دامن بابایم بود مرا نوازش می کرد ، بابایم کجا رفت ؟ هر چه کردند این دختر سه ساله را آرام کنند نشد .

دل سنگ آب شد از                                                            گریه تو گریه مکن

عمه بی تاب شد از                                                           گریه تو گریه مکن

عاشقان حرم رقیه ، شما می دانید رسم است اگر یک بچة کوچکی بهانه بابا بگیرد او را نوازش می کنند ، برایش اسباب بازی می آورند آرامش می کنند کجای عالم رسم است برای طفل سه ساله که بهانه بابا بگیرد سر بریده بابایش را بیاورند ، سر بابایش را آوردند خیره خیره  نگاه کرد ، سر بابا را بغل گرفت صدا زد : بابا جانم که رگهای گلوی ترا بریده ، بابا که محاسن تو به خون سرت خضاب  کرده ، هی ناله زد ، گریه کرد ، یک وقت هم دیدند آرام گرفت ، زینب فرمود : آرام باشید رقیه دوباره به خواب رفته بگذارید مقداری استراحت کند اما وقتی نزدیک آمد دید سر یک طرف ، رقیه یک طرف ، صدا زد : رقیه جان دید جواب نمی دهد یک وقت هم  نگاه کرد دید رقیه جان داده .

عمه جانم ، عمه جانم بر تو امشب میهمانم                   می روم در نزد بابا عمه امشب ناگهانم

من ز جان خود که سیرم هم یتیمم هم اسیرم          می کند دشمن شماتت من دگر بابا ندارم