مبحث هفتاد و یکم طرح صالحین: فضیلت شب‌های محرم

نوحه سرائى و ذكر مصيبت نمودن جغد بر حضرت امام حسين(ع)

 (حديث اول): محمد بن الحسن بن احمد بن وليد و جماعتى از اساتيدم، از سعد بن عبد الله، از محمد بن عيسى بن عبيد، از صفوان بن يحيى، از حسين بن ابى غندر، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام وى گفت:
شنيدم امام صادق عليه السلام درباره جغد فرمودند:
آيا احدى از شما آن را در روز ديده است؟
محضر مباركش عرض شد: خير ابدا در روز ظاهر نشده و تنها در شب پيدا مى گردد.
حضرت فرمودند:
اما اينكه اين حيوان پيوسته در خرابه ها مسكن گرفته و در آبادى نمى آيد جهتش آنست كه:
وقتى حضرت امام حسين عليه السلام شهيد شدند اين حيوان بواسطه قسم بر خود حتم نمود كه ابدا در آبادى سكنا نكرده و منزلش تنها در خرابه ها باشد پس پيوسته در روز صائم و حزين است تا شب فرا برسد و وقتى شب در آمد از ابتداء آن تا صبح بر مصيبت حضرت امام حسين عليه السلام زمزمه و نوحه سرائى و مرثيه خوانى مى كند.
(حديث دوم): حكيم بن داود بن حكيم از سلمة بن ابى الخطاب از حسين بن على صاعد بربرى كه قيم و متصدى قبر حضرت امام رضا عليه السلام نقل كرده كه وى گفت:
پدرم براى من نقل نمود و گفت: بر حضرت رضا عليه السلام وارد شدم، آن جناب به من فرمود:
اين جغد را مى بينى؟ مردم چه مى گويند؟
عرض كردم: فدايت شوم آمده ايم كه از شما بپرسيم.
حضرت فرمودند: اين جغد در عصر جدم رسول خدا صلى الله عليه و آله در منازل و قصرها و خانه ها سكنى داشت و هر وقت مردم مشغول خوردن طعام بودند اين حيوان پر مى زد و در مقابل ايشان خود را مى رساند و مردم طعام و غذا جلويش مى ريختند و اين حيوان طعام خورده و از آب خود را سيراب مى كرد و سپس به منزلش بر مى گشت ولى هنگامى كه حضرت حسين بن على عليه السلام شهيد شدند از شهر و آبادى خارج گشت و در خرابه ها و كوهها و بيابان ها مكان گرفت و گفت: بد امتى شما مى باشيد!پسر دختر پيامبر خود را كشتيد و من نسبت به نفس خود از شما در امان نيستم.
(حديث سوم): محمد بن جعفر رزاز، از دائى خود محمد بن الحسين بن ابى الخطاب، از حسن بن على بن فضال از شخصى از حضرت ابى عبد الله نقل كرد، وى گفت:
امام عليه السلام فرمودند:
جغد در روز صائم بوده و وقتى افطار نمود قلبش در مصائب حضرت حسين بن على عليه السلام محزون و افسرده شده تا صبح فرا برسد.
(حديث چهارم): على بن الحسين بن موسى، از سعد بن عبد الله، از موسى بن عمر، از حسن بن على، از ميثمى نقل كرده، وى گفت:
حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند:
اى يعقوب آيا تا به حال ديده اى كه جغدى در روز آواز بخواند؟
وى گفت: خير.
حضرت فرمودند: مى دانى چرا؟
عرض كرد: خير.
امام عليه السلام فرمودند: براى اينكه طول روز را اين حيوان صائم بوده و وقتى شب فرا رسيد افطار كرده و از آنچه خداوند منان روزى او كرده استفاده نموده سپس پيوسته تا صبح بدمد بر مصائب حضرت حسين بن على عليه السلام زمزمه نموده و نوحه سرائى مى كند.